افزايش اجتماع پذيري فضاهاي شهري در شب با استفاده از تصويرسازي پروژكتوري و نورپردازي تعاملي، نمونه موردي: ميدان آرامگاه بوعلي سينا همدان

Increasing overnight sociability of urban spaces with projection mapping and interactive lighting

برخي از فضاهاي شهري پس از ساعات اوليه شب بسيار خلوت مي شوند و يا بيشتر توسط مردان مورد استفاده قرار مي گيرند كه اين امر موجب تك جنسيتي شدن فضاهاي شهري شده امنيت آن ها را كاهش مي دهد و اين نيز موجب كاهش اجتماع پذيري فضاهاي شهري مي گردد و مجدداً اين دور ادامه مي يابد. نور به عنوان يكي از عناصر غير كالبدي منظر شهري سهم مهمي در ارتقا كيفيت هاي محيطي و در نتيجه افزايش تجمع پذيري فضاهاي شهري دارد. پژوهش حاضر با اين فرضيه كه با استفاده از فن آوري هاي نوين نورپردازي چون تصويرسازي پروژكتوري و نورپردازي تعاملي مي توان اجتماع پذيري فضاهاي شهري را ارتقاء بخشيد و با ارائه راهكار جهت نيل به اين هدف با روش توصيفي تحليلي در ابتدا به بررسي نورپردازي در فضاهاي شهري متناسب با فن آوري هاي انتخاب شده (نورپردازي تعاملي و تصويرسازي پروژكتوري) مي پردازد، در ادامه با انتخاب يكي از مدل هاي ارائه شده توسط محققين در زمينه اجتماع پذيري و انتخاب مؤلفه هايي كه با استفاده از اين دو فن آوري نورپردازي قابل ايجاد و ارتقاء هستند به تهيه پرسشنامه پرداخته است. ميدان آرامگاه بوعلي سينا همدان به عنوان نمونه موردي انتخاب شد و پرسشنامه ها بين 195 نفر از شهرونداني كه از اين فضا استفاده مي كنند به روش تصادفي ساده پخش شد. در ادامه با استفاده از نرم افزار SPPS داده ها تحليل شده و از روش رگرسيون خطي چند متغيره جهت تحليل استفاده شد. نتايج تحليل حاكي از آن است كه تمام متغيرهاي انتخاب شده داراي رابطه معنا دار با دو فن آوري نورپردازي موضوع پژوهش داشتند كه اولويت معيارها به ترتيب تعاملات اجتماعي، حفاظت امنيت، وجود فعاليت اجتماعي، حضور مردم، هنر همگاني، دسترسي اجتماعي و وجود فعاليت انتخابي به دست آمد. در پايان باتوجه به نتايج به دست آمده از تحليل و امكاناتي كه فن آوري هاي نورپردازي مذكور در اختيار مي گذارند راهكارهايي جهت ارتقاء اجتماع پذيري ميدان آرامگاه ارائه شده است.