به كار گيري الگوهاي ايراني اسلامي در نما

در سال هاي اخير پس ا ز مطر ح شد ن دوبار ه اهميت فضاهاي عمومي و ارزش زندگي شهري، نما اهميت دوباره اي يافته است. معماري ايراني-اسلامي ميراثي گرانبها براي آيندگان است، اما امروزه متأسفانه بخاطر گستردگي و پيچيدگي نيازها از طرفي و به عاريت گرفتن ارزش ها و راه حل هاي غير خودي و نامأنوس از طرف ديگر، آن ظرافت ها از دست رفته است و ساخت و سازهاي جديد شهرها با بي هويتي در حال شكل گيري هستند كه درصورت عدم توجه به اينگونه ساخت و سازها، صورت ظاهري و نماي شهري، معماري عصر ما را به بي هويت ترين معماري تاريخ كشورمان تبديل مي كند. اين پژوهش در پي پاسخ به اين پرسش است كه؛ آيا هويت بخشيدن به معماري-شهرسازي امروز، با بكارگيري الگوواره هاي معماري ايراني- اسلامي در نماسازي بناها امكان پذير است؟ در اين راستا نخست اصول معماري ايراني و اصول معماري از منظر اسلام بيان مي شود سپس با توجه به اينكه نما شكل دهنده فضاهاي عمومي و مربوط به سيما ومنظر شهري مي باشد، در ادامه معيارهاي زيبايي شناسي از منظر شهري مورد بررسي قرار مي گيرد. درنهايت معرفي پروژه هايي در معماري امروز صورت گرفته است كه در آن ها سعي شده است از هندسه منظم نقوش استفاده شود. تحقيق حاضر به صورت توصيفي- تحليلي مي باشد كه اطلاعات آن به صورت اسنادي و كتابخانه اي جمع آوري گرديده است. در انتها با بررسي نمونه هاي موفق اجرا شده، امكان بكارگيري الگوواره هاي سنتي معماري ايراني- اسلامي در راستاي هويت بخشي به معماري-شهرسازي امروز استنتاج مي شود.