هويت معماري و معمار هويت ساز

هويت از جمله مظاهر تمدن هر ملت است كه سابقه اي به بلنداي تاريخ دارد . اشتراكاتي كه از گذشته تا كنون بجا مانده است جلوه هايي از هويت محسوب مي شود . معماري در بر گيرنده كليه فضاهاي اطراف ماست و تمام احساسات و ادراكات ما را درگير خود مي سازد و اگر براي ما چيستي و كيستي معماري مطرح باشد ، پس بايد به بررسي هويت آن معماري بپردازيم . آن چه منجر به هويتسازي در يك واقعه ميشود، ميتواند رويداد يا ارزشي تاريخي و يا فكر و ايده و مفهومي وراي ارزشهاي مادي اثر باشد. هويت امري است كه رو به گذشته دارد و معناي خود را از گذشته در مييابد. در يك نگاه كلي ميتوان چنين بيان نمود كه عامل هويت ساز معماري منجر به ايجاد ذات و فرديت در بنا و احساس تعلق و معنويت داشتن در مخاطب ميگردد كه اين موضوع در ارضاي رواني خالق اثر معماري و مخاطب آن عاملي مؤثر خواهد بود. اين مقاله تاملي است در رابطه با هويت كه با رويكردي تحليلي توصيفي به بررسي جايگاه آن در روند شكلگيري معماري پرداخته است. از اينرو براي احياي - هويت مي بايست نيازهاي مادي و معنوي مخاطب را بازشناسي كرد، محيط را با تمام ويژگي هاي اقليمي و محيطي آن شناخت و با تكنيكها و فناوريهاي موجود آشنايي پيدا كرد . چرا كه مجموعه اين شناخت ها و مكشوفات در كنار تعهد به كارگيري اصول شناخته شده و لحاظ كردن آنها در فرايند طراحي،هويت معماري را به منصه ظهور مي رساند.