بررسي هنر قواره بري (با مطالعه ي بناهاي قاجاري اصفهان)

قواره بري از هنرهاي تلفيقي چوب و شيشه است كه در تزيينات معماري خانه هاي مسكوني و بناهاي عمومي دوره هاي گذشته (خصوصا دوره قاجار) اغلب بر روي در ها، پنجره ها و ارسي ها به كار برده شده و از لحاظ تكنيك بسيار شبيه گره چيني است. دراين مقاله سعي شده به بررسي اين هنر و تاريخچه و مراحل ساخت آن و هم چنين تحليل ويژگي‌هاي هنري و نقوش به كار رفته در آن با مطالعه ي بناهاي قاجاري در اصفهان و تاكيد بر سه بناي (انگورستان ملك، خانه ي قزويني ها، خانه ي حقيقي) پرداخته شود. روش اين پژوهش توصيفي - تحليلي بوده و مطالب به شيوه ي اسنادي (كتابخانه اي) و ميداني (شامل تهيه تصاوير از آثار قواره بري نمونه هاي مورد مطالعه و تجزيه و تحليل نقوش آن) گردآوري شده اند. نتايج اين تحقيق حاكي از آن است كه اغلب نقوش به كار رفته در اين هنر كه مي توان آن را هنري قاجاري قلمداد كرد، گردان مي باشند و به چهار دسته ي اصلي 1. گياهي 2. حيواني 3.هندسي 4.متفرقه قابل تقسيم اند. در هنر قواره بري نقوش در مكان هاي مختلف مطابق با كاركرد بنا تغييراتي داشته اند. بررسي اين هنر و كاربرد و اهميت آن در زينت بخشي بناها به منظور بازسازي صورت در حال خاموشي آن ضرورت انجام اين تحقيق را نشان مي دهد.