بررسي و شناخت عوامل افزايش مطلوبيت در طراحي سراي ورزش براي نوجوانان

نوجوانان از مهم ترين گروه هاي اجتماعي در جامعه محسوب مي شوند . با اين وجود جامعه با مشكلات زيادي در عرصه بهبود سلامت جسمي و رواني آنان روبروست. تا به امروز جميع فضاهاي ورزشي موجود تك عملكردي بوده و در طراحي آنها عواملي همچون مسائل اجتماعي، روانشناختي و ... ناديده گرفته شده است. بنابراين تحقيق حاضر اولا در صدد بررسي تاثير تفاوت هاي رفتاري و روحي خاص نوجوانان در شكل گيري فضا و ثانيا به دنبال كشف نيازها و ترجيحات آنان در طراحي محيط مي باشد. از اين رو مقوله سراي ورزشي نوجوانان را مي توان نوعي پاتوق )محل گردهمايي افراد براي گذران اوقات فراغت( در نظر گرفت كه با در كنار هم قرار دادن فضاهاي ورزشي، تفريحي، فرهنگي، آموزشي فضايي مطلوب را براي نوجوانان به وجود آورد و به اكثر نيازهاي جسماني و رواني آنان پاسخ مثبت دهد. اين پاسخ مثبت تنها زماني از سوي نوجوانان دريافت مي گردد كه طراحي بر پايه علوم رفتاري آنان و اصول روانشناسي محيطي شكل گيرد. بنابراين در اين پژوهش با استفاده از روش استدلال منطقي به بررسي ابعاد مختلف از علوم رفتاري نوجوانان و دستيابي به جنبه هاي فضايي و كالبدي محيط هاي ورزشي مطلوب براي آنان پرداخته مي شود. بررسي و نتايج حاكي از آن است كه طراحي براي نوجوانان نيازمند وجود مفاهيمي همچون قلمروپايي، خلوت مطلوب، حس تعلق به مكان و انعطاف پذيري و نمود فضايي و كالبدي اين مفاهيم در محيط مي باشد.