بررسي ارتباط بزهكاري با اسكان غير رسمي(حاشيه نشيني) با مطالعه موردي در سطح شهرستان بناب

صاحب نظران در تحليل مكان و بزهكاري بر اين عقيده اند كه بشر در مكان و زمان مشخصي متولد مي شود و با توجه به كنش هاي فردي و اجتماعي خود با محيط هاي خاص ارتباط و با كساني تعامل دارد كه به شيوه ي اجتماعي با او زندگي مي كنند. آنچه در اين ميان اهميت دارد، رابطه و تاثير متقابل محيط بر رفتارهاي اجتماعي منفي و ناهنجار است كه امكان تحليل فضايي جرم و مطالعه ي ناهنجاري ها را در فضاي جغرافيايي فراهم مي كند؛ زيرا هر فرد در زندگي با توجه به سطح آگاهي و گستره ي عملكرد خود در تعامل با كساني است كه در قالب زماني و مكاني او قرار دارند؛ از اين رو فضاي پيرامون او تاثير عمده اي در رفتار، نوع نگرش و فرآيندهاي اجتماعي او و نقش محتوايي و تعيين كننده اي در پيدايش رخدادها و كنش هاي اجتماعي هنجار يا ناهنجار او ايفا مي نمايد. لذا ما در اين تحقيق با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده در سطح شهرستان بناب، دو گروه عادي و بزهكار معتاد را انتخاب و پس از سنجش شخصيت آنها بوسيله آزمون ‏‎ميلون-3 با استفاده از ‏‎آزمون تحليلي واريانس چند متغيره هر يك از ميزان هاي افراد عادي را با همان ميزان در افراد بزهكار مقايسه گرديد كه بين بزهكاري و اسكان غير رسمي( حاشيه نشيني) در افراد بزهكارو عادي تفاوت معنا داري وجود دارد.