تاثير ساعات برگزاري كلاسهاي مجازي بر يادگيري دانشجويان دانشگاه پيام نور تهران

هدف از اين پژوهش بررسي تاثير ساعات برگزاري كلاسهاي مجازي بر يادگيري دانشجويان دانشگاه پيام نور تهران در سال تحصيلي 93-94مي باشد. روش پژوهش از نوع نيمه آزمايشي است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانشجويان مجازي رشته علوم تربيتي دانشگاه پيام نور تهران مي باشد. از اين تعداد يك كلاس به طور تصادفي انتخاب شد و 60 نفر از اعضاي كلاس به طور تصادفي به چهار گروه تقسيم شدند. سپس آموزش محتوا (چهار فصل از كتاب مكاتب فلسفي) به هر گروه در ساعات مختلف (گروه اول ۸تا۱۰صبح, گروه دوم ۱۲تا۲ظهر, گروه سوم ۴تا۶عصر,گروه چهارم ۸تا۱۰شب) در چهار هفته متوالي صورت گرفت. ابزار گردآوري داده ها يك آزمون بيست سواله بود كه روايي آن توسط چند تن از متخصصان و پايايي آن توسط آلفاي كرونباخ 82/ 0 محاسبه گرديد. از هر چهارگروه همزمان پيش آزمون و پس آزمون بعمل آمد. سپس داده ها ازطريق نرم افزار SPSS21 ، آزمون لون، آزمون آناليز واريانس يك طرفه و آزمون توكي تجزيه و تحليل شد. نتايج پژوهش نشان داد كه ميانگين نمرات پس آزمون گرو ه ها داراي تفاوت معني داري است (p 0.05). بعبارتي ساعات مختلف آموزش بر يادگيري آزمودني ها تأثيرات متفاوتي دارد. به طوري كه گروه اول ( 8 تا 10 صبح ) بيش ترين نمره پيشرفت تحصيلي و گروه دوم ( ساعات 12 تا 2 ظهر) كم ترين نمره پيشرفت تحصيلي را دارا بودند. همچنين بين گروه اول و سوم (m=18.4667 وm=18.1333 ) و گروه دوم و چهارم (m=15.3333 وm=16.4000) اختلاف معنادار مشاهده نگرديد. با توجه به نتايج بنظر مي رسد كه ساعات مختلف آموزش مجازي بر يادگيري دانشجويان تاثير داشته است. لذا بهتر است كه در برنامه ريزي آموزشي كلاس هاي مجازي مدنظر قرار گيرد.