ارزيابي اثرات گياه‌پالايي بر كاهش آلودگي مراتع

رشد روزافزون جمعيت كشور به همراه ايجاد مراكز جمعيتي جديد، فقدان و يا ضعف سياست‌گذاري و مديريت صحيح و عدم بررسي عملكرد‌ها و همچنين چشم‌پوشي از اهميت زياد مراتع در بقاي بشر باعث ايجاد آلودگي در مراتع كشور گرديده است. تكنيك‌هاي رايج براي حذف فلزات سنگين از خاك و آب آلوده، بسيار گران، زمان‌بر و مخرب محيط‌زيست هستند. فلزات برخلاف تركيبات آلي، تجزيه‌پذير نيستند و لذا براي تثبيت، كاهش سميت يا حذف آن‌ها، پاك‌كننده‌هاي قوي موردنياز مي‌باشد. گياه‌پالايي از روش‌هاي نوين در پاك‌سازي خاك از فلزات سنگين مي‌باشد. در اين تحقيق به ارزيابي كاهش آلودگي مراتع با استفاده از گياه پالايي پرداخته شده است، گياه‌پالايي ازجمله روش‌هاي پيشنهادي است كه با انباشت عناصر سنگين در اندام هوايي گياهان، خروج اين عناصر از خاك‌هاي آلوده را امكان‌پذير مي‌كند. اين تكنولوژي شامل حذف، غير سمي كردن يا تثبيت آلاينده‌هاي زيستي در محيط رشد (مجموعه‌ي خاك، آب يا رسوبات) به‌وسيله فعاليت‌ها يا فرآيند‌هاي طبيعي، بيولوژيكي، شيميايي يا فيزيكي گياهان است. نتايج اين تحقيق نشان داد كه گياه‌پالايي يكي از راه‌حل‌هاي ويژه با روش‌هاي متنوع و فراوان در جهت كنترل آلودگي‌هاي هوا و خاك مي‌باشد.