مقايسه توليد بيواتانول از ضايعات كشاورزي با استفاده از كشت منفرد مخمرپيشيااستيپتيس و كشت تركيبي مخمرپيشيااستيپتيس با باكتري زايموموناس موبيليس

در سالهاي اخير به دليل كاهش ذخاير سوختهاي فسيلي و آلودگي هاي ناشي از اين سوختها، توجه محققين به سمت سوختهاي تجديدپذير با آلودگي كمتر از جمله سوختهاي زيستي معطوف شده است. رايجترين سوخت زيستي مورد استفاده در جهان بيواتانول مي باشد كه يكي از مناسبترين منابع توليد آن ضايعات كشاورزي ماست كه حدود سه دهه مورد بررسي و تحقيق قرار گرفته است. يكي از مشكلات توليد بيواتانول از ضايعات كشاورزي، عدم تخمير بهينه قندهاي 5 و 6 كربنه آزاد شده پس از هيدروليز تركيبات ليگنوسلولزي موجود در ضايعات كشاورزي مي باشد. در اين مقاله كشت منفرد مخمر پيشيااستيپتيس تخميركننده قندهاي 5 و 6 كربنه با كشت تركيبي اين مخمر با زايموموناس موبيليس (باكتري تخميركننده قندهاي 6كربنه) مقايسه شده است.