به كارگيري اصول آموزش گفت و شنودي وِلا در دوره كارورزي دانشجو معلمان مركز علامه طباطبايي سبزوار

ديربازي است كه آموزش كارورزي به منظور ارتقاء مهارت و نگرش كارورزان صورت مي گيرد. در پژوهش حاضر به تفسير تجربه هاي آموزشي گروهي از دانشجو معلمان كارورز محصل در دانشكده براساس اصول دوازده گانه آموزش گفت و شنودي ولا پرداخته شده است. اين پژوهشِ كيفي با تمركز بر روش تحليل محتوا در دانشگاه فرهنگيان سبزوار انجام شده و شركت كنندگان آن 15دانشجو كارورز بودند كه بر اساس نمونه گيري هدف مند انتخاب شدند. داده ها با كمك مشاهده و مصاحبه گردآوري شدند. سپس كدگذاري شده و در مقوله هايي از پيش تعيين شده گنجانده شدند. بر اساس تجربه هاي آموزشي دانشجويان كارورز در كلاس هاي كارورزي مورد پژوهش، دوازده اصل آموزش گفت و شنودي، به خصوص چهار اصل برقراري رابطه محكم، نيازسنجي، ايمني و نقش هاي روشن؛ كم تر مورد توجه قرار گرفته است. اصل رابطه محكم كه شامل فروتني، شكيبايي و احترام گذاشتن استاد راهنما، پاسخ گويي فوري او به پرسش هاي دانشجويان كارورز، و صرف زمان براي آموزش است بايد بسيار مورد توجه قرار گيرد. افزون بر آن بهبود آموزش هاي موثر كارورزي در گرو نيازسنجي از دانشجويان كارورز پيش از پرداختن به آموزش آنان، برقراري ايمني در آموزش، تعريف نقش تازه ي آموزشي از استاد راهنما براي گروه هدف، و روشن ساختن نقش مشاركتي معلم راهنما در فرايند كارورزي است. اين پژوهش، علاوه بر ايجاد شناخت بيشتري پيرامون چگونگي انجام آموزش ها در كلاس هاي كارورزي، تلاش نموده با توصيفي جامع از تجارب به كارگيري اصول دوازده گانه ي آموزشِ گفت و شنوديِ ولا، زمينه ساز زدودن كاستي هاي اين آموزش ها شود. بر اساس يافته ها، اگرچه وِلا براي شكل گيري رابطه ي محكم به سازه ي شكيبايي و اطمينان اشاره نكرده است اما به نظر مي رسد اين سازه ها يكي از مؤلفه هاي ضروري براي شكل گيري رابطه محكم است