ارائه راهكار براي تدريس رياضي، در دانش‌آموزان دچار اختلال رياضي

بطوركلي، تحقيقات بيانگر نقش عوامل ژنتيكي و محيطي در بروز اختلال‌ يادگيري مي‌باشد. انواع اختلالات يادگيري شامل اختلال در رياضي، اختلال درخواندن و اختلال دربيان نوشتاري مي‌باشد. گفتني است رياضيات يكي از عالي‌ترين تراوش‌هاي انديشه‌ي آدمي است كه منعكس كننده‌ي‌ اراده‌ي انسان و نشان‌دهنده‌ي سير عقل و برهان و همچنين بيان‌ كننده‌ ميزان علاقه‌ي بشر به كمال و زيبايي است. نقش بنيادي علم‌ رياضي در پيشبرد ساير علوم و فنون نيز مورد پذيرش همگان است، به طوري كه نرسيدن به هدف‌هاي آموزشي در زمينه‌ي رياضي و وجود اختلالات يادگيري موجب ضعف، ناتواني و دست‌نيافتن به اهداف مربوط به پيشرفت علوم و فنون ديگر خواهد بود. هدف از اين پژوهش، ارائه راهكار براي آموزش رياضي، براساس نظريه پياژه در خصوص آموزش رياضيات بصورت كتابخانه‌اي(سندي تحليلي) است. پياژه مي‌گويد يادگيري‌ رياضيات فرايندي است كه كودكان بايد قبل از رفتن به مرحله بعد مهارت‌هاي مربوط به مراحل پايين‌تر را ياد بگيرند. از نظر پياژه پيش نيازهاي اوليه يادگيري رياضي شامل: نگهداري ذهني، طبقه بندي، رديف كردن و بازگشت‌پذيري در دوره عمليات عيني مي‌باشد. بنابر نظريه پياژه، براي آنكه تصورات حاصل از مفاهيم رياضي روشن باشد، دانش‌آموز شخصا بايد به تجربه و آزمايش بپردازد. نظريه پياژه پايه‌اي براي پيشرفت نظريه‌هاي ساخت و ساز گرايي بوده و بر اساس ديدگاه ساخت و ساز گرايي اگر قرار باشد دانش‌آموزان رياضيات را فرا بگيرند بايد اين درس براي آن‌ها معني داشته باشد. بنابر نظريه پياژه براي آموزش رياضي بايد كودك مهارت هاي مرحله قبل را فرا گرفته و خود در آموزش دست به اكتشاف و آزمايش بزند. بايد مواد درسي بر اساس سن ودرك وفهم و علاقه كودك باشد. در سنين اوليه براي آموزش بايد از امور محسوس و عيني استفاده كرد و به كنش متقابل كودك با ساير كودكان كه باعث از بين رفتن خودمداري آن‌ها مي‌شود، توجه كرد.