سُفره آردي، نماد زيبايي و اصالت در دستبافته هاي داري اصيل خراسان جنوبي )مطالعه موردي سُفرهآردي قاين(

تنوع فرهنگي و اجتماعي مناطق مختلف ايران همراه با اقليم آب وهوايي مختلفمو جب خلق آ ثارو توليد ات صنايع دستي مختلفي مي شود كه مي توان از آن به عنوان شناسنامه هوي تي آن منطقه نام برد. يكي از هنرهاي سنتي بومي خاص خرا سان جنوبي كه زيرمجموعه بافته هاي داري مح سوب مي گردد، سُفره آردي است. سُفره آردي از جمله صنايع د ستي كاربردي-تزييني ايران مح سوب مي شود. بافت سُفره آردي پي شينه بيش از 200 سال در استان خراسان جنوبي دارد. شهر ستان قاينات به ويژه تعدادي از رو ستاهاي كوه ستاني غرب آن از مراكز مهم و تاريخي بافت سفُره آردي از گذشته دور بوده و هم اكنون روستاي مهنج، در دل رشته كوه قهستان به عنوان اصلي ترين مركز توليد اين دستبافته زيبا شناخته مي شود. سفُره آردي خراسان جنوبي در سال 1393 ن شان ملي مرغوبيت صنايع د ستي ك شور را دريافت كرد. زنان اين سفره را هنگام تهيه خمير در زير تغار مسي )مخصوص ورز دادن و خواباندن خمير( پهن كرده وبدين شكل از ريخت و پاش آرد و خمير بر روي زمين كه در فرهنگ مسلمانان كاري مذموم است، جلوگيري مي كنند. امااكنون به منظور ادامه حيات، به عنوان بافته تزييني تغيير كاربردي يافته و در حال حاضر در ابعاد ، طرح و نقش ها ي مختلف با الياف پشم، كرك، ابريشم و رنگ هاي طبيعي بافته مي شود. در اين مقاله طرح و نقش مايه هاي متداول در اين بافته داري مورد بررسي قرار گرفته است.