رابطه تحمل پريشاني و ارتباطات عاطفي در خانواده با ميانجيگري هوش معنوي و خشونت

هدف اين مطالعه بررسي رابطه تحمل پريشاني با تعاملات عاطفي در خانواده با ميانجيگري هوش معنوي و خشونت در خانواده مي باشد. مطالعه به روش توصيفي همبستگي با نمونه 390 نفري از دانش آموزان دختر دوره متوسطه كه به شكل جامعه در دسترس انتخاب شدند انجام گرديده است. ابزار اندازه گيري داده ها عبارتند از پرسشنامه هاي هوش معنوي، خشونت در خانواده، ارتباطات عاطفي و تحمل پريشاني كه داراي پايايي قابل قبولي با اين پژوهش بودند. يافته ها: بين تحمل پريشاني با تعاملات عاطفي در خانواده رابطه معناداري وجود دارد. با ورود متغير هوش معنوي از رابطه بين دو متغير تحمل پريشاني با تعاملات عاطفي در خانواده كاسته و با ورود متغير خشونت در خانواده رابطه بين آن دو متغير معناداري خود را از دست داد. تحليل رگرسيون حاكي از آن است كه خشونت در خانواده مهمترين متغير تاثيرگذار بر روابط و تعاملات افراد خانواده است. خشونت در خانواده باعث شده از اعتماد دانش آموزان به خانواده كاسته شود و دانش آموزان از مكانيسم ها تحمل پريشاني و هوش معنوي كمتر استفاده كنند.