اثر 24 _ اپي براسينوليد بر برخي خصوصيات فيزيولوژيكي گشنيز Coriandrum sativum تحت شرايط كم آبي

تعديل صدمات ناشي از تنش خشكي و كم آبي در گياهان با استفاده اصولي و نه بي رويه هورمون هاي گياهي از جمله براسينواستروئيدها بمنظور بهبود عوامل فيزيولوژيكي و افزايش عملكرد گياه در مناطق خشك و نيمه خشك از مديريتهاي ضروري پرورش گياهان در اين مناطق مي باشد. در اين تحقيق سعي بعمل آمده است تا اثر آبياري به عنوان فاكتور اصلي در سه سطح شامل آبياري هر هفته، هر دو هفته و هر سه هفته يكبار به عنوان فاكتور اصلي و غلظت هاي 0، 5 /0 و 1 ميلي مولار 24_ اپي براسينوليد به عنوان فاكتور فرعي انتخاب و به صورت اسپليت پلات در قالب طرح بلوك كامل تصادفي با سه تكرار در سال زراعي 94 در شهرستان جيرفت انجام گردد. شروع دور آبياري بمنظور اعمال كم آبي و محلولپاشي با اين ماده با ظاهر شدن برگ دوم گياهان آغاز شد. در اين تحقيق ميزان كلروفيل a، b، كاروتنوييدها و پروتئين كل برگها. قبل از به گل رفتن گياهان اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه با افزايش دور آبياري ميانگين صفات اندازه گيري شده به صورت معني داري كاهش پيدا كرد و همچنين اثر ساده 24_ اپي براسينوليد براي صفات كلروفيلa ، b و پروتئين معني دار و براي كلروفيل كل و كاروتنوئيد معني دار نبود. بيشترين ميانگين صفات مذكور مربوط به دور آبياري هر هفته يكبار و غلظت 1 ميكرو مولار براسينواستروئيد بود و اين در حالي بود كه اثر متقابل دور آبياري در محلول پاشي تنها براي كلروفيل b معني دار شد و بيشترين ميزان كلرفيل b دور آبياري هر هفته يكبار بود