اصلاح خاكهاي شور همراه با آبشويي و كشت گندم در استان هرمزگان

با توجه به اينكه بيش از 05 درصد خاكهاي استان هرمزگان با مشكل شوري و قليائيت روبرو هستند بنابراين براي كشتهاي اوليه در اين اراضي بايستي دقت كافي بر ميزان مصرف و راندمان آب آبياري از نظر صرفه جويي در مصرف آب و جلوگيري از شكست در زراعت انجام شده مد نظر قرار گيرد. لذا به منظور اصلاح خاكهاي شور با حداقل ميزان آب آبياري و حصول عملكرد متناسب محصول و نيز بهترين زمان آبشويي براي محصول گندم اين آزمايش در قالب طرح اسپليت پلات )كرتهاي خرد شده( متشكل از سه تيمار در كرتهاي اصلي ) T2 : دو بار آبياري اضافي قبل از كشت، T1 : يك بار آبياري قبل از كشت، و T0 : بدون آبياري اضافي قبل از كشت( و دو تيمار در كرتهاي فرعي ) A1 : عمق آب آبياري در هر نوبت آبياري 05 ميليمتر، A2 : عمق آب آبياري در هر نوبت آبياري 025 ميليمتر( در 3 تكرار در مزارع كشاورزان منطقه سرچاهان در جنوب شهرستان حاجي آباد ) EC = 32 dS/m ( اجرا گرديد. قبل از شروع آزمايش نمونه هاي خاك از اعماق مختلف تهيه شده و پارامترهاي مورد نياز تعيين گرديد. پس از هر نوبت آبياري يا آبشويي نيز نمونه خاك از اعماق مختلف برداشته شده و هدايت الكتريكي آنها جهت بررسي تغييرات شوري تعيين شد. مشاهدات مزرعه اي همه كرتها در طول فصل رشد صورت گرفته و بعد از برداشت محصول عملكرد دانه و عملكرد كل )كاه + دانه( نيز اندازه گيري شد. نتايج آزمايش نشان داد كه انجام دو بار آبشويي قبل از كشت )تيمار T2 ( باعث كاهش قابل قبول در شوري خاك منطقه ريشه شد بطوريكه جوانه زني بذور و رشد بوته هاي گندم بهتر از ساير تيمارها بود. بهترين عملكرد دانه مربوط به تيمار T2A2 برابر با 3225 كيلوگرم در هكتار و كمترين عملكرد مربوط به تيمار T0A1 برابر با 2055 كيلوگرم در هكتار بود كه نشان ميدهد اختلاف عملكرد در سطح 0 درصد معني دار است. كاهش شوري خاك در ابتداي فصل رشد نقش موثري در افزايش عملكرد دانه و كل )كاه + دانه( داشته است.