بررسي برخي تغييرات روابط آبي برگ و خصوصيات كيفي گياه گشنيز Coriandrum sativum) (تحت تاثير محلولپاشي با 42 _ اپي براسينوليد در شرايط كم آبي

يكي از راههاي سازگاري و تطابق گياهان با شرايط آب و هوايي خشك استفاده از تنظيم كننده هاي رشد گياهي است. 24-اپي براسينوليد يكي از تنظيم كننده هاي رشد گياهي است كه باعث افزايش مقاومت گياهان در برابر تنش هاي زيستي و غير زيستي مي شود. از اين رو آزمايشي به منظور مطالعه اثرات براسينواستروئيد در شرايط تنش كم آبي در گياه دارويي گشنيز انجام شد كه اثر آبياري به عنوان فاكتور اصلي در سه سطح شامل آبياري هر هفته، هر دوهفته و هر سه هفته يكبار به عنوان فاكتور اصلي و غلظت هاي 0، 5/ 0 و 1ميكرو مولار 24_ اپي براسينوليد به عنوان فاكتور فرعي انتخاب و به صورت اسپليت پلات در قالب طرح بلوك كامل تصادفي با سه تكرار شد. در اين تحقيق ميزان قند احيا، نشت يوني، ميزان رطوبت نسبي برگ و ماده خشك سنجيده شد.نتايج نشان داد كه دور آبياري بر صفات مذكور در سطح احتمال يك درصد معني دار شد و بيشترين درصد وزن خشك، رطوبت نسبي و كمترين ميزان قند احيا و نشت يوني مربوط به دور آبياري هر هفته يكبار بود . اين در حالي بود كه تيمار محلول پاشي تنها براي صفت نشت يوني معني دار گرديد و كمترين ميزان نشت يوني مربوط به غلظت يك ميكرومولار براسينواستروئيد بود.