پيشبيني حداكثر دماي سطح خاك با استفاده از شبكه عصبي مصنوعي در شهرستان زابل

دماي خاك در مطالعات خاكشناسي بر فرآيندهاي پدوژنيكي، بيولوژيكي خاك و جوانهزني بذور از اهميت بهسزايي برخوردار است كه اين امر دراحياي اراضي بياباني و مديريت كوير داراي اهميت بالايي است. شبكهي عصبي مصنوعي روش نويني ميباشد كه براي تخمين و پيشبيني پارامترها با استفاده از ارتباط ذاتي بين دادهها توسعه يافته است. با توجه به اينكه اندازهگيري دماي خاك فقط در ايستگاههاي سينوپتيك كشور صورت ميگيرد،كمبود آن در نقاط فاقد ايستگاه يكي از چالشهاي بزرگ در بسياري از مطالعات مرتبط با علوم كشاورزي است، ولي با روشهاي آماري نيز قابل برآورداست. در اين تحقيق با استفاده از دادههاي اقليمي ايستگاه هواشناسي زابل طي 5 سال از فروردين 89 تا اسفند 93 مدلهايي جهت تخمين حداكثر دماي خاك پيشنهاد شده است. در پايان شبكه پنجم آموزش، 0.99=R^2 با اطلاعات روز، ماه، سال، ميانگين دماي خاك، حداقل دماي خاك، تبخير،ساعات آفتابي، حداكثر سرعت باد و سمت باد بهعنوان بهترين شبكه پيشنهاد شد.