فناوري نانو: راه حلي كارآمد براي مشكلات زيست محيطي و يا نسل جديدي از آلاينده ها

فناوري نانو از خصوصيات منحصر به فرد نانو مواد، كه ابعاد آنها بين 1 تا 111 نانومتر مي باشد، براي توليد دستگاهها، اجزا و سيستم هاي در مقياس نانو استفاده مي كند. در طي سالهاي اخير اميدواري وجود دارد كه برنامه هاي كاربردي فناوري نانو و محصولات نانو منجر به ايجاد محيطي پاكتر و سالم تر گردد. اما عليرغم اينكه هميشه اثرات مثبت فناوري نانو در نظر گرفته مي شود، اين فناوري اثرات و جنبه هاي منفي از جمله افزايش آلودگي محيط زيست بواسطه شكل نامشخص، اندازه و تركيبات شيميايي نانومواد را نيز داراست. استفاده از نانوذرات در برنامه هاي زيست محيطي منجر به انتشار آنها در محيط زيست خواهد شد و در بسياري از موارد سبب توليد راديكالهاي آزاد مي شوند و سميت آنها افزايش مي يابد. شواهد نشان مي دهد كه نانو ذرات توسط طيف گسترده اي از انواع سلولهاي پستاندران جذب مي شوند و قادر به عبور از غشاهاي سلولي و وارد شدن به سلول هستند. همچنين نانو موادي كه امروزه به صورت تجاري توليد مي شوند، مي تواند به DNA انسان خسارت بزنند و تاثير منفي بر عملكرد سلولي گذاشته و نهايتا باعث مرگ سلولي شوند. البته جذب نانوذرات و سميت آنها به شدت وابسته به اندازه آنها مي باشد. علاوه بر نگراني هايي درباره ايمني مواد جديد، ساخت آنها نياز به قابليتهاي پيچيده فناوري، امكانات تخصصي دارد كه تنها در كشورهاي توسعه يافته وجود دارند. بنابراين شناخت خطرات استفاده از نانو مواد و هزينه هاي ناشي از خسارات آنها بسيار مهم و حياتي مي باشد و ارزيابي خطرات ناشي از تجزيه نانومواد، خطرات در سيكل زندگي آنها و خطرات در طي مراحل فناوري، شناخت ساختار شيميايي و كاهش توليد ضايعات در فناوري براي پيش بيني اثرات مثبت و منفي احتمالي فراورده هاي نانو لازم است.