اثربخشي مدل مداخله مبتني بر سبك زندگي اسلامي برارتقاي سبك زندگي اسلامي و ميزان شادكامي در دانشجويان

هدف اين پژوهش، طراحي مدل مداخلۀ مبتني بر سبك زندگي اسلامي و آزمون اثر بخشي آن بر ارتقاي سبك زندگي اسلامي و شادكامي در دانشجويان بود.پژوهش حاضر، پژوهشي نيمه آزمايشي و از نوع پيش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري از ميان دانشجويان سال تحصيلي 95-96 استان البرز انتخاب شد. نمونه گيري از نوع در دسترس بود و نمونه آماري شامل 30 دانشجو بودند كه به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند، در هر گروه 15 نفر شركت كردند. افراد گروه آزمايشي تحت مداخله آموزش سبك زندگي اسلامي قرار گرفتند، اما افراد گروه كنترل تحت هيچ درماني قرار نگرفتند. پيش از اجراي متغير مستقل(سبك زندگي اسلامي) ، آزمودني هاي انتخاب شده در هر دو گروه پس از كسب اطلاعات كامل از روش انجام مطالعه و اهداف آن و اخذ رضايت نامه در پيش آزمون اقدام به پر كردن ابزارهاي پژوهش (آزمون سبك زندگي اسلامي و پرسشنامه 29 سوالي شادي آكسفورد) كردند. پس از آموزش سبك زندگي اسلامي مجدد بر روي هر دو گروه پرسشنامه ها اجرا شد. با استفاده از روش¬ آماري تحليل كواريانس نتايج اين پژوهش افزون بر تاييد چارچوب نظري و همسويي با پيشينه¬ي پژوهش¬هاي انجام شده، گوياي سودمندي اين شيوه درماني در افزايش ميزان سبك زندگي اسلامي و شادكامي در دانشجويان بود. يافته ها نشان داد، نمرات آزمودني-ها در اكثر گروهها در پس آزمون به طور معناداري بيشتر از نمرات آنها در پيش آزمون بود . بر اساس اين پژوهش پيشنهاد مي شود جهت افزايش سبك زندگي اسلامي و شادكامي در دانشجويان از اين روش استفاده گردد