بازآفريني، رويكردي نو در جهت ساماندهي بافت هاي فرسوده

Regeneration, a New Approach to Organizing Deteriorated Fabrics

با توجه به اين كه بافت هاي فرسوده غالبا هسته مركزي شهر ها را تشكيل مي دهند ساماندهي آن ها همواره مورد توجه مرمت شهري بوده است. اما غالبا اقدامات مربوط به ساماندهي اين بافت ها به دليل نگاه كالبدي و تك بعدي موفقيت زيادي نداشتند چرا كه توجه تنها به مشكلات مربوط به يك بعد، اگر در ظاهر هم موثر باشد ولي پايدار نخواهد بود. در همين راستا بازآفريني به عنوان رويكردي جامع و مشاركت محور در حوزه ي مرمت شهري مطرح شد. در پژوهش حاضر نيز هدف اتخاذ ديدي پايدار و كل نگر در ارتباط با ساماندهي بافت هاي فرسوده است. از اين رو با استفاده از روش توصيفي ـ تحليلي سعي در شناخت و بررسي رويكرد بازآفريني در ابعاد نظري و كاربردي به عنوان رويكردي جامع در راستاي ساماندهي بافت هاي فرسوده داريم. در پايان به منظور ساماندهي و بهبود شرايط در بافت هاي فرسوده از منظر اين رويكرد ، به ارائه برخي راهكارها و پيشنهادات، پرداخته شده است.

Considering that, worn- out textures often form the core cities, organization them always considered for urban reparation. But often, act s of organization of these textures for the physical look and one-dimensional, didn t have a great success because, attention only to problems related to one aspect if effective apparently but not sustainable. In this regard, was raised regeneration as a comprehensive approach and based on participation in the field of urban reperation. the aime of this reserch is , adopt sustainable and comprehensive perspective in relation to the organization of worn out textures. So with a descriptive - analytic method, we try to identify and review of regeneration approach in theoretical and functional aspects as a comprehensive approach to organization worn- out textures. in the end for organization and improve conditions in worn- out textures from the perspective of this approach, has been provided some solutions and suggestions.