بهينه سازي مصرف انرژي مدارس با بهره گيري از نور روز (نمونه موردي: شهر اصفهان)

Energy Conservation for Schools Utilizing the Daylight (Case Study: Isfahan, Iran)

امروزه افزايش مصرف انرژي كه يكي از پيامدهاي افزايش جمعيت شهري به ويژه در ايران با مصرف انرژي 4 /5 برابر مصرف جهاني است، به يكي از معضلات شهري تبديل شده است. در نتيجه آن بخش ساختمان سازي مدارس نيز به طور چشمگيري درحال رشد است. مدارس به عنوان نمونه اي از ساختمان هاي عمومي كه از حمايت هاي اقتصادي ارگان هاي دولتي بهره مند مي شود بهتر مي توانند پيشگام زمينه سازي فرهنگي در جهت ساخت و سازهاي انرژي كارا باشد. بخش زيادي از مصرف انرژي مدارس مربوط به روشنايي است، بنابراين بهره گيري از نور روز مي تواند در كاهش مصرف انرژي نقش بسزايي داشته باشد. از طرفي بهره گيري از نور روز در ارتقا كيفيت آموزشي و كارايي دانش-آموزان و سلامت جسمي و روحي آنها موثر است. لذا در اين مقاله با نورسنجي تعدادي از مدارس ابتدايي نوساز( ساخته شده از سال2005 به بعد) موجود در شهر اصفهان به ارزيابي جهت گيري كلاسها و نوع پنجره ها در ميزان دريافت نور طبيعي، پرداخته شد. بررسي نمونه ها در وضعيت آسمان آفتابي و نيمه ابري، در فصول بهار، پاييز و زمستان انجام گرفت. در اين حين فضاي كلاس ها از نظر ميزان نور دريافتي و ميزان خيرگي حوزه بندي شد. نتايج حاصل از ارزيابي ها در قالب نمودارهايي با ميزان نور لازم براي انواع فعاليت هاي كاربران مقايسه گرديد. از تحليل يافته هاي حاصل از اين قياس، بهترين جهت گيري و نوع پنجره در دريافت نور طبيعي و حوزه هاي داراي نور مناسب، تعيين شد كه منجر به تبيين راهكارهايي در سه حوزه ي فرم كلاس ها، جهت گيري و نوع پنجره ها در طراحي مدارس و اصلاح وضعيت موجود براي بهترين دريافت نور طبيعي و حذف نور مصنوعي شد.