طراحي محور پياده فرهنگي – گردشگري ( نمونه موردي محله دردشت اصفهان )

Designing Cultural - Tourism Pedestrian-Oriented Axis (Case Study Dardasht Neighborhood of Esfahan)

توجه به بهسازي و نوسازي بافت هاي تاريخي شهر و به طور كلي دخالت در بافت قديم همواره يكي از مسائل اساسي شهرهاي تاريخي و شهرهايي كه داراي هويت و روحيه خاص بوده اند مي باشد. بدين منطور پژوهش پيش رو سعي دارد با استفاده از مباني نظري موجود در ارتباط با توسعه فرهنگي گردشگري و احياي بافت شهري در يك محله ي تاريخي شهري بپردازد. در اين راستا روش پژوهش كيفي تركيبي در نظر گرفته شده است كه ابتدا با استفاده از مطالعات كتابخانه‌اي مباني نظري مشخص گرديده است و سپس در ادامه تحقيق از روش مشاهده (Observation) براي شناخت مولفه هاي كيفيت فضاي مورد بررسي در اين پژوهش استفاده شده و نيز از فضا و شناسايي نيازها و توقعات آنها به ارتقا فضاهاي عمومي شهري در محله دردشت درجهت احياي بافت تاريخي و ارتقا سطح گردشگري پرداخته است. انتظار ميرود با انجام اين پژوهش و ارائه راهكارهاي محور پياده گردشگري سبب احياي بافت فرسوده تاريخي باشيم و اين بافت را به چرخه ي فعاليت هاي شهري بازگردانيم. در همين راستا در اين پژوهش پيش فرض كلي بر آن بوده است تا ضمن بررسي آثار مثبت و منفي توسعه گردشگري بر بافت هاي تاريخي در زمينه هاي گوناگون اقتصادي، اجتماعي و كالبدي و با استفاده از تجارب جهاني در امر باززنده سازي فضاهاي شهري كهن و اصول و معيارهاي مستخرج از جمع بندي آنان، مولفه ها و عناصر فضايي – عملكردي باززنده سازي بافت هاي تاريخي با محوريت توسعه گردشگري شهري رادر قالب راهكار هاي براي محور پياده گردشگري بر روي محله دردشت اصفهان ارائه گرديده است.