بررسي پياده راه شهري در جهت حفظ اكولوژي و تحقق توسعه پايدار شهري (نمونه موردي مطالعه خيابان بوعلي سينا همدان)

Study of Urban Walk Way in Order to Preserve the Ecology and Achiveing Sustainable Urban Development (Case Study Bu-Ali Sina Street, Hamedan)

حمل ونقل موضوع كليدي درمباحث پايداري شهري است. وابستگي به خودرو درهرجا كه شكل شهر وگزينه هاي حمل و نقل به گونه اي است كه انتخاب ، محدود به استفاده از خودرو مي شود وجود دارد از آنجا كه دسترسي خوب مي تواند موجب كاهش مسافت سفرها ونياز به خودرو شود بنابراين توجه به دسترسي مطلوب در تحقق توسعه پايدار حياتي است. مقاله حاضر با رويكردي توصيفي تحليلي و ازطريق ابزار گردآوري اطلاعات كتابخانه اي اسنادي و ميداني تلاش نموده است، با بررسي نظريات گوناگون در خصوص مفاهيم پياده و اصول توسعه پايدار ، مسأله توجه به جايگاه افراد پياده در خيابان بوعلي همدان و يافتن راه حل هايي جهت تحكيم توسعه پايدار را بررسي كند،كه اين عوامل رويكرد اصلي در مطرح ساختن موضوع عابر پياده و پياده راه سازي محور بوده است. هدف اصلي شكل گيري موضوع مورد نظر، جايگاه توسعه پايدار در پياده مداري است. اين پژوهش در جهت تحليل ايده پياده راه سازي طرح تفصيلي مصوب سال 89 در همدان مي باشد كه به اين صورت كه اقدامي كاملا يك بعدي بوده و به نظرات مردم توجهي نشد،كه البته اثرات آن در ادامه پژوهش مورد بررسي قرار ميگيرد كه اجراي آن با موفقيت همراه نبوده ، زيرا از توقعات شهروندي و اصول اصلي پروژه كه توسعه پايدار مي باشد. غفلت كرده است. در اين راستا پيشنهاداتي ارايه شده كه در صورت بازبيني طرح ميتواند موفقيت نسبي ايده را به همراه داشته باشد. نتيجه حاصل از آن اين بود كه اين طرح موفقيت چنداني در اجرايي ساختن توسعه پايدار نداشته و تا حدي جوابگوي نياز هاي مردم در دهه هاي آتي و توجه به محيط زيست پايدار نبوده است.