تحليل و آسيب شناسي وصول عوارض نوسازي و عمران شهري(مورد مطالعه مراجعان شهرداري اصفهان)

Analysis and Pathology of Receiving Reconstruction Imposition (Case Study: Isfahan Municipality)

عوارض نوسازي و عمران شهري يكي از مهم ترين منابع درآمدي است، كه از آن به عنوان درآمد پايدار ياد مي شود. در سال 1388 سهم اين عوارض از درآمدهاي شهرداري اصفهان در حدود 1.6 درصد بوده است است، كه بسيار ناچيز است. متأسفانه سهم عمده اي از درآمد شهرداري ها از جمله شهرداري اصفهان، از طريق منابع درآمدي ناپايداري چون فروش تراكم تأمين مي شود، كه علي القاعده بايد بالعكس باشد. به عبارتي سهم عمده ي منابع درآمدي بايد پايدار باشد و سهم ناچيزي از آن به ناچار از محل درآمدهاي ناپايدار تأمين گردد. در اين پژوهش سعي گرديده است با نگاهي همه جانبه به وضعيت عوارض نوسازي و عمران شهري، آسيب شناسي و تحليلي به آن داشته باشد. براي اين منظور با استفاده از پرسشنامه به بررسي و شناخت انواع مشكلات و آسيب هاي اين عوارض، سپس با استفاده از مدل رگرسيوني لوجيت ضرايب تخمين زده شده است و سرانجام از طريق روش تحليل سلسله مراتبي به رتبه بندي اين مشكلات پرداخته شده است. بر اين اساس مهم ترين مشكلات عوارض نوسازي و عمران شهري عبارتند از عوامل قانوني، عوامل اقتصادي، عوامل سازماني و اجرايي و عوامل اجتماعي و اطلاع رساني. نتايج نشان مي دهد عوامل سازماني و اجرايي مهم ترين مشكل وصول عوارض نوسازي و عمران شهري مي باشد، هم چنين مهمترين زيرشاخص عوامل سازماني و اجرايي عدم شفافيت در محل خرج عوارض نوسازي و عمران شهري در شهر اصفهان مي باشد. علاوه براين در تحقيق حاضر با استفاده از مدل رگرسيوني لوجيت عوامل موثر بر پرداخت عوارض نوسازي و عمران شهري ارزيابي شده است، نتايج نشان مي دهد كه بالا رفتن سطح تحصيلات، آگاهي از شيوه هاي پرداخت عوارض نوسازي و عمران شهري، ارسال فيش عوارض نوسازي و عمران شهري،آگاهي از جريمه ديركرد و رضايت از شيوه پرداخت عوارض نوسازي و عمران شهري منجر به افزايش پرداخت عوارض نوسازي و عمران شهري مي شود.