نقش شناخت توان هاي گردشگري در پايداري جمعيتي، محدوده مورد مطالعه: استان كرمان

Recognizing the Role of Tourism Potencies in Social Sustainability (Case Study: Kerman Province)

با وجود قابليت ها و جاذبه هاي بالاي طبيعي و فرهنگي-تاريخي گردشگري در استان كرمان چالش هاي متعدد اجتماعي – فرهنگي، اقتصادي و... در مناطق شهري و به ويژه روستايي استان مشاهده مي شود و روند ناپايداري جمعيتي در اين مناطق مشهود است؛ اين پژوهش با هدف شناسايي نقش توان سنجي گردشگري در پايداري اجتماعي جمعيت شهري و روستايي استان كرمان صورت پذيرفته است. اين پژوهش با توجه به ماهيت آن، از نوع كاربردي بوده و روش پژوهش به صورت اكتشافي و توصيفي- تحليلي است. براي گردآوري داده هاي موردنياز از روش اسنادي يا كتابخانه اي استفاده شده و تحليل داده ها به صورت كمي(AHP، رتبه بندي تاپسيس) و كيفي(استدلال عقلاني) بوده و جهت ترسيم نقشه از GIS بهره گرفته شده است. نتايج حاصله از اين بررسي نشان مي دهد كه، غالب مناطقي كه با روند كاهش جمعيتي، مهاجرفرستي و سطح پايين پايداري اجتماعي مواجه بوده اند(مانند: شهرستان هاي راور،كهنوج، رودبارجنوب، فهرج، ريگان و ...)در عرصه هاي كوير و بيابان استان استقرار يافته اند؛ اما اين امر در حالي است كه مناطق مزبور داراي جاذبه ها و قابليت هاي بالا( به ويژه در زمينه طبيعي) توسعه گردشگري هستند؛ به نحوي كه شناسايي اين گونه ظرفيت ها و بهره گيري از آنها مي تواند به طور كاملا مستقيمي در رفع مشكلات اجتماعي و اقتصادي اين مناطق موثر بوده و زمينه هاي رشد و ارتقاء وضعيت درآمدي و معيشتي و استقرار پايدار جمعيت در اين مناطق را فراهم سازد و از بروز چالش هاي مهم امنيتي در سطح مناطق مزبور نيز جلوگيري نمايد.