بكار گيري الگوريتم تركيبي الگوريتم ژنتيك و اجتماع ذرات جهت مكان يابي و تعيين تعداد بهينه واحد هاي اندازه گيري فازوري (PMU) در سيستم هاي قدرت

امروزه سيستم هاي توزيع به علت مسايل اقتصادي و استفاده از تكنولوژيهاي جديد دست خوش تغييرات زيادي شده اند. مانند خصوصي شدن و مسايل پيرامون بازار برق در سيستم هاي توزيع، تاثير چنين تغييراتي در ساختار سيستم توزيع مطرح شدن مباحث جديد مانند مديريت، كنترل و مانيتورينگ سيستم هاي توزيع است كه لازمه آن داشتن اطلاعات دقيق از ميزان جريان و ولتاژ (يا توان اكتيو و ركتيو) در نقاط مختلف سيستم توزيع است. تخمين حالت يك تكنيك مناسب براي دستيابي به اطلاعات سيستم است كه بر اساس روبط رياضي بين متغيرهاي حالت سيستم و اندازه گيري هاي بدست آمده از سيستم است. در صورتي كه روابط تخمين حالت يك سيستم قابل حل باشد، آن سيستم مشاهده پذير است. در يك سيستم قدرت در تمام شين هاي آن دستگاه اندازه گيري وجود داشته باشد، بطور كامل مشاهده پذير است، اما اين امر (داشتن اندازه گيري فازور(PMU) در تمام باس هاي يك سيستم) از نظر اقتصادي غير قابل قبول است. از اينرو اين تحقيق نيز به مكان يابي واحدهاي اندازه گيري فازور در سيستم هاي قدرت مي پردازد. براي جايابي واحدهاي اندازه گيري فازور، حصول به نتايج دقيق و سرعت همگرايي بالا دو گلوگاه اساسي در نوع روش هاي بكار رفته در اين باره مي باشد. اين تحقيق يك روش تركيبي مبتني بر بكار گيري الگوريتم ژنتيك و روش بهينه سازي انبوه ذرات براي مكان يابي واحدهاي اندازه گيري فازور با رويكرد دستيابي به مشاهده پذيري كامل سيستم با قيد حداقل سازي هزينه واحدهاي نصب شده مي باشد.