نقد و بررسي آراي سرجان مالكم پيرامون مناسبات دولت و ملتِ ايران در باب امنيت‌سازي

پژوهش‌هاي شرق‌شناسي منبع عمده توليد نظريات و مفاهيم در باب ماهيت جوامع شرقي بوده و براي شناخت و تحليل اين جوامع كمابيش به كار گرفته مي‌شود. شرق‌شناسي مجموعه مطالعات منسجم در باب موضوعات و مسائل مختلف جوامع شرقي است و ايران‌شناسي به‌عنوان يكي از شاخه‌هاي شرق‌شناسي، در بسياري از اصول و مباني با شرق‌شناسي همانند است. شرق‌شناسي مناسبات اجتماعي جوامع شرقي را با فقدان جامعه مدني يعني شبكه‌اي از نهادها كه واسطه بين مردم و دولت باشد، تبيين مي‌كند. بر اساس اين ديدگاه، اين شرايط زمينه را براي استبداد شرقي مهيا مي‌كند كه در آن فرد همواره در برابر حكومت خودكامه بي‌پناه و در معرض تطاول است. نظريات سرجان مالكمبه‌عنوان پدر ايران‌شناسي نوين در ساخت نظريات در باب ماهيت دولت و جامعه و مناسبات مابين آن‌ها بسيار تأثيرگذار بوده و همچنان مورد استناد پژوهشگران و مورخان قرار مي‌گيرد. مالكم در باب چگونگي استقرار امنيت در ايران، بر آن است كه ايرانيان به ارزش آزادي واقف نيستند و همواره امنيت را بر آزادي ترجيح مي‌دهند. وي اعمال مستبدانه پادشاهان ايراني در باب استقرار امنيت را يگانه راهي مي‌داند كه جامعه ايران مي‌تواند در صلح و آرامش باشد. اين پژوهش با روش تحليل تاريخي و با واكاوي مباني اساسي تشكيل‌دهنده نظريات مالكم،بر آن است كه نظريات وي پيرامون مناسبات دولت و ملت در باب امنيت‌سازي را مورد نقد و بررسي قرار دهد.