خوانشي بر پيدايش، علل گرايش و دلايل محبوبيت نماهاي سبك نئوكلاسيك در ساختمان هاي معاصر

reading on the origin ; causes of tendencies and reasons for popularity of neoclassical style imagery in contemporary buildings

نماي يك ساختمان متفاوت با مجموعه كالبدي ساختمان نيست و نمي‌توان نما را عنصري مستقل در نظر گرفت. به بيان ديگر نسبت درون و برون يكي از مهمترين فاكتورهاي طراحي است كه رعايت تطابق پلان، نما، مقطع و جزئيات را به همراه دارد؛ در دهه اخير در مناطق شمال شهرها شاهد افزايش استفاده از سبك نماهاي خاصي هستيم كه به نماهاي نئوكلاسيك معروف هستند و اكثر اين نماها بدون توجه به درون و غالباً پيش از پلان طراحي مي‌شوند. در مقاله حاضر با بازخواني برخي از عوامل موثر در شكل گيري هويت نماهاي موسوم به سبك نئوكلاسيك در ساختمان هاي معاصر، با استفاده از روش توصيفي- تحليلي، به ارزيابي علل گرايش و دلايل محبوبيت نماهاي اين سبك در ساختمان هاي معاصر پرداخته شده است. نتايج بررسي ها در رابطه با خواستگاه پيدايش، آسيب شناسي، علل گرايش و دلايل محبوبيت نماهاي موسوم به سبك نئوكلاسيك در نماي ساختمان هاي مسكوني معاصر، نشان دهنده اين قضيه است كه ريشه هاي فرهنگي و تاريخي، نقش بسزايي در هويت و شكل گيري اين نماها نداشته اند و تنها دو عامل اثرگذار جامعه و اقتصاد در معماري معاصر ايران نقش شايان توجهي در شكل گيري اين نماها ايفا نموده اند. در اين راستا اقتصاد محور بودن ساختمان در معماري معاصر ايران و ترويج مفهوم ساختمان به عنوان كالايي صرفاً سرمايه اي و مصرف گرا باعث گرديده نقش حوزه هاي داراي ثروت در گرايش و محبوبيت اين سبك نماها بسيار بيشتر از نقش حوزه هاي ترويج فرهنگ معماري شود. لذا شخص گرايي هاي افراطي برخي مخاطبين عمومي معماري و استفاده نادرست از ثروت جهت نمايان ساختن مصرف تظاهري بنا، تجمل و مدگرايي، توهمي را در ساير اقشار جامعه در خصوص استفاده از اين سبك نماها ايجاد نموده است. در اين بين مسلماً عدم كنترل بر نقش زيرپوستي آژانس هاي املاك و فروشندگان مصالح ساختماني توسط نهادهاي ذيربط، عدم نظارت كافي نهادهايي همچون شهرداري و نظام مهندسي بر حوزه هاي اثرگذار پنهان و نهان در زمينه بسط فرهنگ معماري ايراني، وجود خلاءهاي قانوني در تبيين مرز حقوق خصوصي و عمومي افراد در زمينه ساختمان و نبود طرح هاي تشويقي در ارتباط با بسط سبك هاي لجام گسيخته موسوم به نئوكلاسيك در نماسازي ساختمان هاي معاصر، بستري نامناسب جهت بي هويت كردن معماري ايراني پديد آورده است

the facade of a building is not different from the physical building complex and the view can not be considered an independent element . in other words , the inside and outside ratio is one of the most important design factors that takes into account the compliance of the plan, view , section and details ; in the last decades , in the north of the cities we are seeing an increase in the use of special -view styles that are known as neoclassical views , and most of these are designed without attention to the interior and often pre-plan. in this article , by re-reading some of the factors influencing the formation of identity of neoclassical style in contemporary buildings , using descriptive-analytical method, the cause of the tendencies and reasons for the popularity of this style in contemporary buildings have been evaluated. the result of the studies concerning the origin of genesis, pathology , causes of tendencies and reasons for the popularity of the neoclassical style in the view of contemporary residential buildings indicate that cultural and historical roots did not play a significant role in the identity and formation of these views, and only two factors including society and economy in contemporary Iranian architecture have played a significant role in shaping these veiws.in this regard , the economy-centered nature of the building in contemporary Iran s architecture and the promotion of the concept of building as a purely capitalistic and consumer-oriented commodity has made the role of wealthy domains in the tendency and popularity of these styles much more than the role of areas for the promotion of cultural architecture . therefore, the extreme individualism of some public audiences of architecture and the inappropriate use of wealth to reveal the use of manifestation of the building , luxury, and fashion has created an illusion among the rest of the population about the use of this style of imagery. in the meantime the lack of control over the underlying role of estate agencies and construction material sellers by relevant institutions , the lack of adequate supervision of institutions such as the municipality and the engineering system on the hidden effective domain on the expansion of culture of Iranian architecture, the existence of legal gaps in the definition of the boundary of public and private law persons in the field of building and lack of incentive schemes related to the expansion of unconventional so-called neoclassical styles in the presentation of contemporary buildings has created an inappropriate situation for the erosion of Iranian architecture