تبيين ابعاد ارتباط با نامحرم در فضاي مجازي و بررسي آن از منظر فقه اماميه

در عصر حاضر، رايانه و اينترنت به عنوان فناوري هاي نوين رسانه اي از جايگاه اساسي در ميان جوامع بشري و به تبع آن در كشورهاي اسلامي برخوردارند؛ از جمله رويدادهاي روزمره در بستر اينترنت و فضاي مجازي، ارتباطات گسترده كاربران با يكديگر است، كه با عنايت به اينكه اصل ارتباط با نامحرم در بستر فضاي واقعي و ملموس از لحاظ شرعي واضح بوده، و حدود آن نيز در شرع مشخص است؛ لذا مسئله قابل تأمل در اين پژوهش، تبيين ديدگاه فقه پيرامون ارتباط با نامحرم در بستر فضاي مجازي مي باشد. با اين وصف هدف از پژوهش حاضر، بررسي مقتضاي تحريم ارتباط با نا محرم در فضاي مجازي است. اين پژوهش كه به روش توصيفي- تحليلي صورت گرفته، پس از بررسي فرايند ارتباط و نحوه تعامل در محيط مجازي، انحا و صور معاشرت مذكور را از ديدگاه فقه امامبه مورد فحص و بررسي قرار داده است.