لزوم بهره گيري از مدل هاي كسب وكار مدرن در صنعت نساجي

بررسي¬هاي اقتصادي و پيشينه كشورهاي پيشرفته نقش صنعت نساجي در توسعه را اثبات كرده است. در كشور ايران نيز قدمت و اثر اين سنعت بر سه مولفه اقتصادي ايجاد ارزش افزوده، ارزآوري و ايجاد اشتغال پايدار با كمترين سرمايه را نشان داده است. عليرغم تبليغات منفي مبني بر ورشكستگي كارخانجات نساجي، نمي¬توان از شكل¬گيري برندهاي جديد چشم پوشي نمود. صنعت نساجي زير مجموعه هاي متعددي دارد كه مي¬تواند از نظر اشتغال زايي و ثروت آفريني در كشور بسيار موثر باشد و اين امر مستلزم بهره گيري از مدل¬هاي جديد كسب و كار و به روزرساني اين صنعت در تمام زمينه هاي تجهيزات و ماشين آلات، تبليغات و بازاريابي، برندسازي، تامين مواد اوليه، ساختار مدل¬هاي كسب و كار و غيره مي باشد. از جمله مهم ترين چالش¬هاي موجود در اين حوزه قاچاق، تعرفه¬هاي بالا، تجهيزات و ماشين آلات قديمي، عدم شناخت بازار، اقتصاد بانك محور، بهبود كيفيت و فرهنگ سازي مصرف توليدات داخلي و ... مي¬باشد. بررسي دقيق اين چالش¬ها، ارزيابي ريسك و تعيين راه حل¬هاي متعدد براي هر مورد بسيار حائز اهميت است كه با تنظيم نه بخش مختلف يك مدل كسب و كار نوين مي توان به اين مهم دست يافت.