ساماندهي معابر شهري جهت توسعه الگوي پياده محوري (مطالعه موردي محله مطهري شهرستان خرم آباد)

Accounting for the development of pedestrian-oriented urban streets (Case Study Motahari neighborhood Khorramabad city)

فضاي عمومي شهري ظرفي است با محتوايي از رفت و آمدها، تحركات اجتماعي، فعاليتهاي روزمره و مناظر اجتماعي؛ كه كنشهاي جمعي، از جمله، معاشرت و تعامل اجتماعي، خبرگيري و اطلاع رساني در آنها رخ داده و زندگي عمومي آشكار مي شود. شهروندان بخش عمده زندگي خود را در فضاهاي عمومي شهر سپري مي كنند. بنابراين، تحليل تأثير اين محيط بر جنبه هاي گوناگون زندگي آنها از اهمت ويژه اي برخوردار اسـت. در اين رابطه، يكي از فضاهايي كه شاهد حضور پررنگ مردم و همچنين نمود فعاليت هاي فيزيكي آنها در شهرها هستيم، پياده روهاي شهري مي باشد كه عضو جدايي ناپذير خيابان ها بوده و تعامل انسان را در كنار ساخته هايش (يعني اتومبيل ها) ممكن ساخته است.. پژوهش حاضر به ارزيابي امكان پياده‌روي در فضاي شهري (محله مطهري شهرستان خرم آباد) و بررسي، مشاهده و تحليل ميداني توسعه الگوي پياده محوري با استفاده از مؤلفه‌هاي قابليت پياده‌روي پرداخته است. روش پژوهش توصيفي- تحليلي است و بـر اي گـردآوري اطلاعـات از روش كتابخانـه اي و ميداني استفاده شده است. نتايج به دست آمده در اين تحقيق نشان داد كه قابليت پياده روي و مؤلفه هاي آن در محله مطهري شهرستان خرم آباد جهت توسعه پياده محوري در وضعيت مطلوب نيست و نياز به ساماندهي و رسيدگي بيشتري دارد. كلمات كليدي فضاي عمومي شهري؛ پياده رو؛ قابليت پياده‌روي؛ پياده محوري، محله مطهري