طراحي يادمان شهداي تهران با الهام از معماري ايراني در راستاي معماري هويت گرا و دانش بنيان

Inspired by the architectural design Martyrs Monument Tehran with Iran in the context of identity-oriented and knowledge-based architecture

در اكثر جوامع امروزي يادمان ها، عناصر هويتي جامعه محسوب مي شوند، اما بسياري از يادمان ها ارتباط معنايي خود را به تدريج ، با افراد جامعه از دست داده اند و نمي توانند بازديدكنندگان يا مخاطبان را به پروسه اي از توليد معنا و ادراك برساند. در حالي كه اين بناها مي بايست چنان ارتباط پويايي با مخاطب ايجاد كنند كه علاوه بر ترويج فرهنگي انديشه اي خاص، بر نقش تكويني آنان در تكامل جامعه تاكيد نمايند. طراحي محيط هاي يادماني نياز به شناخت دامنه گسترده اي از مسائل مربوط به انسان و زمينه هاي تاثير گذار بر او دارد. تدوين راهكاري براي طبقه بندي و استخراج مسائل مربوط به طراحي اين محيط ها به طراحان اين امكان را مي دهد كه با ديدي وسيعتر به طراحي بپردازند. در پژوهش حاضر تلاش شده است تا انتظارات و نيازهاي اساسي و ريشه اي فرد و جامعه در برقراري ارتباطي فعال با يادمان ها شناسايي شود. لذا نوشته ي پيش رو با مد نظر داشتن الگوه هاي نظري مطرح شده براي طراحي ( از جمله الگوي لاوسون) در پي شناسايي و تدوين چارچوبي مفهومي براي پاسخ به سئوالات طراحان در مورد چگونگي طراحي بناهاي يادماني و انتقال مفاهيم مورد نظر مخاطب است.