ارزيابي طراحي مراكز شهري دانش بنيان با استفاده از فرايند تحليل سلسله مراتبي (AHP )مطالعه موردي :پياده راه فرهنگي مركز شهر رشت

دانش عنصر كليدي در رونق اقتصادي محسوب مي شود و آن دسته از مناطق شهري كه به عنوان بازيگران جديدد اقتصداد جهاني ارتقاي مزيت هاي رقابتي خود و ارتقاي كيفيت زندگي شهروندان را به منظور جذب بيشتر سرمايه هاي انساني و مالي جهان در چشم انداز دارند، ناگزير به بهره گيري از سياست هايي براي خلق فضاها و مراكز شهري دانش بنيان مي باشند. شهر رشت نيز با توجه به داشتن ظرفيت هاي بالاي اقليمي، زيرساختي و فرهنگي يكي از شهرهايي است كه درچشم انداز پيشرفت و توسعه خود، رسيدن به شهري دانش بنيان را براي خود ترسيم كرده است. هدف اصلي، درك درست مسير فرايند تبديل اقتصاد دانشي به توسعه شهري و در مقياسي كوچكتر طراحي شهري دانش بنيان است كه تا كنون علي رغم رخدادهاي مثبت در اين زمينه در ابتداي اين مسدير قرار داريم. در راستاي نيل به اين هدف فضاها و مراكز شهري نيز طراحي ويژه اي را طلب مي كنند تا بتوانند پاسخگوي اين تغييرات باشند چيزي كه ما آن را طراحي شهري دانش بنيان مي ناميم. اين مقاله، با مطالعه اسنادي و كتابخانه اي و بررسي تجارب موفق طراحي شهري دانش بنيان در مقياس جهداني، بحث نظري عوامل موثر در طراحي مراكز شهري دانش بنيان را واشكافي نموده و در اين پژوهش به 5 معيار و 18 زير معيار براي طراحي مراكز شهري دانش بنيان دست يافته است، سپس با بهره گيري از روش فرايند تحليل سلسله مراتبي (AHP) به تحليل و ارزيابي اين عوامل در پياده راه فرهنگي مركز شهر رشت قبل از اجراي پروژه بازآفريني و پس از آن پرداخته شده است. براساس يافته هاي اين پژوهش معيارهاي طراحي شهري دانش بنيان به منظورتدوين سياست هاي طراحي مطرح گرديد و نتايج نشان داد كه با طراحي مناسب مراكز شهري مي توان در جهت رسيدن به اهداف توسعه شهري دانش بنيان براي كلان شهر رشت و ساير شهرها گام نهاد.