ارزيابى اثرات مناطق ويژه علم و فناورى بر توسعه با رويكرد اقتصادى

توجه به نقش دانش در اقتصاد و رشد اقتصادي، موضوع جديدي نيست و در نظريات اقتصادي گذشته نيز، دانش و فناوري همواره مبحث مهمي در نظريات مربوط به رشد اقتصـادي بـوده است. فناوري از ديرباز به‌عنوان يكي از عناصر اساسي توليد و توسعه مطرح و همواره با رشد دانش بشر در حال تغيير بوده است. مي‌توان فن‌آوري پيشرفته و مدرن را مبناي پيشرفت اقتصاد ملي دانست. تا آنجا كه امروزه ديگر فناوري به‌عنوان عامل استراتژيك براي توسعه اقتصادي كشورها مطرح است. بر اساس تعاريف بين‌المللي، پارك فناورى سازمانى است كه به‌وسيله متخصصان مديريت مي‌شود و هدف اصلى آن افزايش ثروت در جامعه از طريق ارتقاى فرهنگ نوآورى، همكارى ميان شركت‌هاي حاضر در پارك و مؤسسات متكى بر علم و دانش است. نخستين پارك فناورى، پارك تحقيقاتى استانفورد آمريكا بوده كه در سال 1952 افتتاح شد. ازلحاظ تاريخي نيز پيدايش پارك مثلث پژوهشي در كاروليناي شمالي و دره سيليكون در كاليفرنيا درهمسايگي دانشگاه هاو مؤسسات آموزش عالي، طليعه ايجاد پارك هاو شهرك‌هاي علمي و فناوري و نيز تحقق مدل‌هاي اوليه آنان بوده است. در حال حاضر بيشتر از 800 پارك علمي و فناوري در بيش از 55 كشور جهان وجود دارند كه تقريباً 290 مورد از آن‌ها فقط در ايالات‌متحده آمريكا واقع است . تكيه اصلي در اين پارك‌ها پژوهش‌هايي است كه در جهت توسعه ، سازمان داده‌شده‌اند. هدف اين مقاله تعيين بازتاب‌هاي توسعه‌اي مناطق ويژه علم و فناوري با تأكيد بر توسعه اقتصادي است . بر اساس نتايج مقاله براي پيشبرد توسعه در عصر حاضر دستيابي به فناوري‌هاي علم محور از الزامات اوليه است. يافته‌هاي تحقيق حـاكي از آن اسـت كـه، رابطـه معني‌داري ميـان توسعه اقتصادي و پارك‌هاي علم و فناوري وجود دارد.