پايداري فرازآوري مصنوعي با گاز با استفاده از الگوريتم بهينه سازي ازدحام ذرات

گاهي اوقات عدم پايداري در عمليات فرازآوري مصنوعي با گاز باعث توقف توليد و در نتيجه آسيب رسيدن به تاسيسات درون چاهي و سطح الارضي مي گردد. روش هاي مختلفي براي كنترل اين پديده وجود دارد. هوشمند سازي چاه ها يكي از اين روش ها است اما بسيار پرهزينه مي باشد و در موارد بسياري قابل اجرا نيست. در اين مقاله پايداري به عنوان يك محدوديت براي الگوريتم بهينه ساز يعني بهينه سازي ازدحام ذرات ) Particle swarm optimization ( در فرآيند بهينه سازي توزيع گاز در نظر گرفته شده است. بنابراين گاز بايد به نحوي توزيع شود كه عدم پايداري اتفاق نيافتد. سپس تاثير در نظر گرفتن پايداري روي نقطه بهينه، كاهش توليد و سرعت همگرايي مورد مطالعه قرار گرفته شده است. براي جامع بودن مطالعه، 2 حالت مختلف شامل تعداد چاه ها و مقدار گاز موجود متفاوت بررسي شده اند. نتايج نشان دادند كه در نظر گرفتن پايداري به عنوان يك محدوديت باعث كاهش بسيار ناچيز توليد مي گردد كه در مقابل آسيب هاي ناشي از جريان ناپايدار قابل چشم پوشي است. اين روش براي كنترل عدم پايداري بسيار ارزان است و در اكثر موارد قابل اجرا است.