بررسي اثر مكان چاه بر روي تزريق بخار همراه با مكانيزم ريزش ثقلي در يكي از مخازن نفت سنگين ايران

افزايش تقاضاي نفت از يك سو و قرار گرفتن اكثر مخازن نفت در نيمه دوم عمر خود از سوي ديگر استفاده از روش هاي ازدياد برداشت نفت به ويژه در مخازن نفت سنگين را ناگزير نموده است. در اين بين يكي از روش هايي كه كاربرد بيشتري در مخازن نفت سنگين دارد روش تزريق بخار همراه با ريزش ثقلي مي باشد. با توجه به هزينه هايي كه در اين فرآيند جهت برداشت تحميل مي شود، شناخت هر چه بيشتر پارامترهاي اثر گذار بر روي اين فرآيند امري ضروي مي باشد. در اين مقاله با استفاده از ماژول STARS شبيه ساز تجاري CMG به بررسي خصوصيات و مكان هندسي چاه هاي تزريق و توليد بر روي اين فرايند پرداخته شده است. در اين راستا اثر فاصله بين چاه افقي تزريق بخار و چاه توليدي زيرين و فاصله جفت چاه از پوش سنگ مطالعه گرديد. به منظور بررسي نتايج ميزان توليد تجمعي و برش آب حالت هاي مختلف با هم مقايسه شد. نتايج نشان مي دهند كه افزايش فاصله ميان چاه تزريقي و توليدي نيز باعث كاهش انتقال حرارت شده و كمتر نواحي اطراف چاه توليدي را تحت تاثير قرار مي دهد. لذا توليد نفت كاهش مي يابد. همچنين با افزايش عمق چاه تزريقي، فضا براي حركت رو به بالاي بخار افزايش مي يابد و گسترش سطحي فاز داغ تزريقي محدود مي شود. به همين دليل انتقال موثر حرارت به سمت چاه توليدي كم شده و كاهش توليد را به دنبال خواهد داشت