ارزيابي محيط مراقبتي كودك در مدارس ابتدايي غير دولتي شهر تهران

شخصيت يك كودك ،آينه تمام نماي يك شخص بزرگسال و كامل،با همان افكار،احساسات و تصوراتي است كه در آينده بروز خواهد داد. بي شك يكي از عوامل تاثير گذار بر شخصيت كودك محيط اوست. مدارس ابتدايي يكي از محيط هايي است كه كودك مدت زمان زيادي را در آن سپري مي كنند . محيط مدارس ابتدايي كه كودك پس از شش سالگي دوران مهمي از زندگي خود را كه با رشد جسمي و رواني مصادف است در آن مي گذراند و از اين جهت است كه بيشتر محققان روان شناسي كه رشد شخصيت را حاصل تعامل بين فرد و محيط اطراف مي دانند، سال هاي دبستاني را براي رشد بعضي جنبه هاي شخصيتي بسيار اساسي و مهم مي دانند .چنان چه ماريا مونته سوري به اين موضوع توجه داشت كه هر كودك واحدي مستقل است و عميقا از جامعه و محيط اطرافش تاثير مي پذيرد و در يك محيط مطلوب خواهد توانست توانايي هاي ذاتي خود را بروز دهد. به اعتقاد بندورا شخص، محيط و رفتار روي هم تاثير متقابل داشته و هيچكدام اجزاي جداي از يكديگر نيستند .درنظريه يادگيري اجتماعي بندورا نيز يادگيري فرايندي فعال و مبتني بر تجربه محيطي است و به همين جهت كودكان و افراد در جريان يادگيري و آموزش فعالانه به امر يادگيري مهارتهاي زندگي و تعامل با محيط مي پردازند. لذا فراهم سازي محيط آموزشي با كيفيت از ماموريت هاي نظام آموزشي مي باشد. نظام آموزشي موثر و كارآمد انتظارات روشني را مطرح و براي دستيابي به نيازها و درك اينكه چه چيزي ضرورت دارد، كمك مي كند كه نهايتا اين امر منجر به بهبود عملكرد نظام آموزشي مي شود(هاريس آوكار، 1964). ارزيابي و سنجش بخشي از كارآمدي نظام هاست. مقياس هاي سنجش محيطي در حقيقت ابزاري براي ارزيابي كيفيت نظام ها و سازمان هاي متولي آموزش و نگهداري كودكان هستند.اين پژوهش با هدف كاربردي و با تحقيقات ميداني از ميان 530 مدرسه ابتدايي غيردولتي شهر تهران تعداد 45 مدرسه در مناطق (14-8-7-5-3-1) به روش تصادفي خوشه اي انتخاب شدند و بر اساس چك ليست مقياس سنجش محيط مراقبتي كودكان سن مدرسه SACERS به عنوان استاندارد، شاخص هاي محيط مانند فضا و مبلمان،سلامت و ايمني،فعاليت ها،تعاملات،ساختار برنامه ، ارتقا و رشد كاركنان و تامين نيازهاي كودكان با نيازهاي ويژه مورد ارزيابي قرار گرفتند. يافته ها نشان مي دهد كه مدارس در شاخص ارتقا و رشد كاركنان با ميانگين 21/6 و تعاملات با ميانگين 23/5 بيشترين نمره را كسب كرده اند و در شاخص بهداشت و ايمني با ميانگين 34/3 و فضا و اسباب و اثاث 75/3 كمترين نمره را كسب كردند. با ارزيابي و ارتقاء مدارس از لحاظ كيفي بر اساس مقياس هايي جامع نظير مقياس SACERS مي توان به شناسايي نقاط ضعف و قوت محيط كودكان و برطرف كردن نقايص پرداخت .علاوه بر اينكه چنين مقياس هايي به عنوان استانداردي براي نظارت بر مدارس محسوب مي شوند ، از ابزارهاي خودارزيابي نيز مي باشند و امكان بهره برداري كليه مدارس را براي بهبود و ارتقاء سطح كيفي محيط فراهم مي سازند.