بررسي دعاوي ناسازگاري قرآن با علم جنين شناسي

قرآن كريم در برخي آيات به پديده هاي طبيعي پرداخته است. يكي از محورهاي مهم و قابل توجه در اين گونه آيات، موضوع پيدايش و آفرينش جنين است كه به عنوان نقطه آغاز حيات انساني بيان شده است. با پيشرفت علم وتكنولوژي برخي در صدد تطبيق اين گونه آيات با علم جنين شناسي برآمده اند تا حقايق قرآن بر مخاطبين روشن گردد و برخي ديگر اين گونه آيات را به چالش كشيده و شبهات پست انگاري آب مني ، خروج مني از بين ستون فقرات و دنده ها ، عدم توجه به نقش نطفه زن در شكل گيري جنين را مطرح كرده اند. ولي بر اساس شرايط ومباني صحيح تفسيري، براي اين شبهات پاسخي مستدل وجود دارد، منظور از «ماء مهين» به معناي آب پست و بي ارزش نبوده، بلكه يكي از معاني آن مايع ضعيف مي باشد و با ويژگي هاي كه براي نطفه مرد و زن در علم جنين شناسي آمده است مطابقت دارد. مراد از«ماء دافق» به معناي آبي جهنده نيست، بلكه به معناي مايع متحرك است و به نطفه مرد و زن هردو اشاره دارد و در برخي آيات ديگر ازجمله «نطفه امشاج» به نقش نطفه مرد و زن هردو در شكل گيري جنين تصريح شده است. در آيه «يخرج من بين الصلب و الترائب» به مرحله ولادت جنين اشاره دارد و با آنچه كه در علم جنين شناسي بيان شده است؛ كاملا هماهنگ مي باشد.