اگروتوريسم گيلان، پدافند غير عامل توسعه روستايي

چندي است كه موضوع پدافند غير عامل قالبي براي برنامه ريزان سياسي ، فرهنگي و اقتصادي قرار گرفته است و بالطبع براي به بار نشستن اين امر لازم است ديگر عرصه هاي اقتصادي از جمله گردشگري نيز چهره اي پدافندي به خود گرفته وتوجه ويژه به اين مقوله مهم صورت گيرد . گردشگري با اتكا به فرهنگ غني و توانمنديهاي بالقوه باستاني و تاريخي ، طبيعي و فرهنگي و... مي تواند منافع قابل توجهي را در زمينه اقتصادي براي كشور ايران به ارمغان آورد به همين دليل است كه در تدوين استراتژي توسعه بايد گردشگري را به عنوان جزئئ از اقتصاد قلمداد كردوازگردشگري به عنوان ابزاري در برابر چالشهاي فرهنگي و اقتصادي استفاده مطلوب كرد. گردشگري روستايي مي تواند با تنوع سازي اقتصادي و مشاركت اجتماعي در رفع مشكلات فراروي روستاها تأثير بسزايي داشته و يكي ازفرصت هاي شكل گيري توسعه همه جانبه روستايي محسوب شود.ضرورت برنامه ريزي توسعه گردشگري كشاورزي استان گيلان و تهديدات موجود در راه گسترش آن صنعت، استفاده از اصول پدافند غيرعامل را مورد توجه قرار داده است . براين اساس تحقيق حاضر به دنبال آن است، ضمن تشريح گردشگري كشاورزي و پتانسيل هاي آن در اين استان ، ايده ي جديدي را به مديران جهت نيل به اهداف توسعه پايدار روستايي پيشنهادنمايد. اين تحقيق از روش فراتحليل) استفاده از اسناد و شواهد موجود( بهره برده، جمع آوري اطلاعات اسنادي و بر اساس شواهد وتجربيات نويسندگان گردآوري شده است. نتايج پژوهش نشان داد كه اين استان باتوجه به پتانسيل هاي موجود، از شرايط بسيار مطلوبي در جهت اجرا و توسعه گردشگري كشاورزي برخوردار بوده؛ و نيازمند توجه بيشتر و برنامه ريزي عملي مي باشد.