اثربخشي درمان شناختي رفتاري بر ترس اجتماعي كودكان

زمينه و هدف: ترس اجتماعي كودكان، يكي از اختلالات شايع اضطرابي مي باشد كه براي درمان آن مداخله هاي روانشناختي مختلفي وجود دارد. هدف اصلي اين پژوهش تعيين اثربخشي درمان شناختي رفتاري بر ترس اجتماعي كودكان 8 تا 12 ساله بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه نيمه تجربي از كودكان دبستاني در مقطع دوم تا ششم كه در نيمه اول تحصيلي 1397-1396 در مدارس شهر اصفهان مشغول به تحصيل بودند، 30 نفر به روش در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. سپس با روش نيمه تصادفي در دو گروه آزمايش و شاهد قرار گرفتند. گروه آزمايش تحت درمان شناختي رفتاري در 9 جلسه 90 دقيقه اي قررا گرفتند و و گروه شاهد هيچ مداخله اي دريافت نكرد. براي تشخيص اين كودكان از پرسشنامه اضطراب اسپنس فرم كودك استفاده شد. علاوه بر اين سياهه علائم مرضي كودكان ()، فرم والدين نيز استفاده شد. سياهه علائم مرضي كودكان () در زير مقياس ترس اجتماعي در سه مرحله پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري براي هر دو گروه آزمودني ها اجرا گرديد. داده ها با آزمون تحليل كوواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد كه درمان شناختي رفتاري در مرحله پس آزمون ترس اجتماعي را كاهش مي دهد (0001/ 0 p) و در مرحله پيگيري نيز ترس اجتماعي را كاهش داد (0001/ 0 p). نتيجه گيري: در اين پژوهش ترس اجتماعي گروه آزمايش به طور معناداري كمتر از گروه شاهد بود و اين موضوع مشابه مطالعات انجام شده در ايران و خارج از كشور مي باشد. درمان شناختي رفتاري شيوه مناسبي براي درمان ترس اجتماعي كودكان است.