اثر بخشي آموزش بازداري پاسخ بر كاهش علائم تكانشي در كودكان دبستاني

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش بازداري پاسخ بر كاهش علائم تكانشي كودكان دبستاني 10 تا 12 ساله شهر اصفهان انجام شد. پژوهش حاضر يك مطالعه نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون-پس آزمون بود. نمونه مورد مطالعه ايم پژوهش را 30 كودك دبستاني تشكيل مي داد كه به صورت در دسترس از ميان همه كودكان مشغول به تحصيل در مدارس شهر اصفهان انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه (گروه كنترل 15 نفر و گروه آزمايش 15 نفر) گمارده شدند. قبل از اجراي آموزش بازداري پاسخ در گوره آزمايش، همه شركت كنندگان در مطالعه با استفاده از آزمون تكانشگري بارت (1999) مورد ارزيابي (پيش آزمون) قرار گرفتند و سپس آموزش بازداري پاسخ در طي 10 جلسه 90 دقيقه اي انجام گرفت. و نيز بعد از اجراي آموزش مجددا با آزمون ذكر شده مورد ارزيابي (پس آزمون) قرار گرفتند. جمع آوري داده ها بر اساس مجموعه آزمون تكانشگرس بارات انجام گرفت. تجزيه و تحليل اطلاعات گردآوري شده با نرم افزار SPSS نسخه 23 انجام پذيرفت. نتايج حاصل از تحليل كوواريانس نشان داد كه آموزش برنامه بازداري پاسخ بر كاهش علائم تكانشي كودكان موثر است (0001 P). بنابراين، مي توان گفت آموزش بازداري پاسخ بر اين پايه استوار است كه به كودكان كمك نمايند تا قبل از هر اقدام و عملي تفكر نمايند، پاسخ هاي خود را به تاخير اندازند، پاسخ هاي درنگيده بدهند و براي تصميم گيري در پاسخ دادن تاخير كنند.