نمادشناسي رمان پريباد بر پايۀ نقد اسطوره اي

نمادها در واقع زبان اسطوره ها هستند و اسطوره‌ها حاصل و عصارۀ تفكر و انديشۀ بشر است؛ در اين ميان نقداسطوره اي، رويكردي ميان رشته اي است بدان جهت كه زمينه هاي متنوع و گوناگوني را شامل مي شود. در اين نقد، منتقد مي كوشد به تحليل و بررسي تمام نمادهاي فرهنگي كه درسير تمدن بشر، وجود داشته و به طور ناخودآگاه در آفرينش اثرادبي، مؤثر بوده اند، بپردازد. باتوجه به اهميت كاربرد اين شيوه در شناخت ارزش هاي ناخودآگاهانه متن و تحليل سطوح نمادين آن، متوني كه حاوي ارزش هاي اساطيري يا نمادگرايانه، هستند؛ براي تحليل بااين شيوه، قابليت بيشتري دارند. از جملۀ اين متون، رمان پريباد اثر نمادين محمدعلي علومي است. اين رمان سرشار از بن مايه هاي اسطوره اي است كه مؤلف آن، ناخودآگاه و خودآگاه، به آن توجه نشان داده است. اين مقاله برآن است تا با روشي تحليلي- توصيفي به بررسي و رمزگشايي نمادهاي اسطوره اي اين رمان و رازهاي آن بپردازد. به همين منظور مؤلف به بررسي نمادهايي چون: نيكي وبدي، اهريمن و ديو وپري، زن، عدد سه و هفت، حيوانات و پرندگانِ نمادين و همچنين نشانه هاي نمادگونۀ موجود در طبيعت مانند: باد، باران و طوفان كه سراسر فضاي رمان را فراگرفته اند، پرداخته است.