گذرگاه موسيقي و نور و رنگ

با ظهور كامپيوتر و بروزگونه اي متفاوت از تعاملات بشري، راهي براي تغيير جهت تدريجي در افكار و ذهنيت معماران پديد آمد كه با شفاف كردن نيازها و تطبيق آنها با خواسته هاي انسان، در جهت پيشرفت به تعامل با تكنولوژي بپردازند. معماري تعاملي و كنش گرا درتلاش براي تعريف تازه اي براي برقراري تعامل بين انسان و معماري است. هدف از اين پژوهش اين است كه چطور آنچه را كه مي بينيم، مي شنويم و لمس مي كنيم و اطلاعاتي را كه دريافت مي نماييم فرآوري نماييم تا مردم ساعت هاي بيشتري با محيط معماري اطرافشان درگير شوند..نمونه اي كه در اين راستا مورد توجه است،گذرگاه هاي شهري است. .گذرگاه‌ها مفاهيم معاصري از فضا هستند كه نه جايي براي زندگي هستند، نه اجازه‌ي خانه شدن دارند، نامكان‌هايي كه فقط براي تند كردن گذر ساخته شده‌اند، نه جايي براي آساييدن، نه جايي براي زندگي. طرح حاضر طراحي گذر شهري است كه با تبديل ضرباهنگ به نور و رنگ با رويكرد معماري تعاملي ،كه هدف ايجاد گذرگاهي است، با تمركز بر موسيقي و ضرباهنگ و تبديل آن به نور و رنگ،تا مكاني براي مكث و آسايش باشد.