بررسي مولفه هاي موثر در توسعه پايدار گردشگري

امروزه پديده اكوتوريسم و گردشگري به لحاظ درآمدزايي فراوان آن بسياري از كشورهاي جهان را بر آن داشته است كه سرمايه گذاري زيادي را به اين بخش اختصاص دهند. گردشگري در مفهوم پايداري در برگيرنده پردازش معنايي خاص خود است. توسعه گردشگري بايد براساس معيارهاي پايداري باشد. بدين معنا كه مسايل اكولوژيكي در بلند مدت ، مسايل اقتصادي وتعهدات لازم نسبت به جنبه هاي اجتماعي و اخلاقي بايد رعايت شود. ماهيت پايداري گردشگري مستلزم محيط هاي طبيعي ، فرهنگي وانساني است.گردشگري بايد جنبه هاي فرهنگي ، ارزشي وعناصر سنتي جوامع محلي را مد نظر داشت باشد. در كشور ما، متاسفانه به دليل بي توجهي به قوانين و مقررات، از گذشته هاي دور با معضلات زيست محيطي بسياري كه ناشي از پراكندگي مواد زائد و ضايعات، بهره برداري هاي بي رويه و تخريب منابع طبيعي و عدم استفاده از فناوري سازگار با محيط و غيره هستند مواجه گشته ايم. در اين مقاله ابتدا به مفهوم توسعه پايدار وگردشگري پايدار مي پردازيم و در نهايت چالش ها و راهكارهاي پيشنهادي در اين خصوص ارائه مي شود.