بررسي آزمايشگاهي اثرشكل شكاف پايه پل در كنترل و كاهش آبشستگي موضعي

يكي از روش¬هاي كاهش آبشستگي موضعي در اطراف پايه¬هاي پل¬ها استفاده از شكاف در پايه¬ي پل مي¬باشد. دراين تحقيق، با به كارگيري 12 مدل آزمايشگاهي، كنترل آب¬شستگي موضعي در پايه پل درشرايط آب زلال بررسي شد. مدل¬ها شامل يك پايه¬ي مستطيلي بدون شكاف و دو پايه¬ي با شكاف هم سطح با سطح مقطع ذوزنقه و مثلث انتخاب شد. شكاف¬ها درسه موقعيت روي بستر، 5/1سانتي¬مترو3 سانتي¬متراز بسترو درمعرض دو دبي 29 و32 ليتر بر ثانيه مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه با ا فزايش تراز قرارگيري شكاف ازبسترو دبي جريان ، عمق آب¬شستگي حداكثر افزايش و از كارايي شكاف در كاهش عمق آبشستگي كاسته مي¬شود. همچنين با افزايش سطح مقطع شكاف، عمق آب¬شستگي حداكثر كاهش مي¬يابد به طوريكه ماكزيمم عمق آبشستگي هنگامي كه شكاف در سطح بستر قراردارد در دبي¬هاي 29 و32 ليتر برثانيه براي شكاف ذوزنقه به ترتيب 55 و39 درصد ودر شكاف مثلث 39 و27 درصد مي¬باشد.