تحليل همديدي و آماري گردوغبار ناشي از باد­هاي 120 روزه در استان سيستان و بلوچستان و اثرات اقليمي آن در منطقه (1996-2016)

استان سيستان و بلوچستان با توجه به كمبود نزولات جوي، خشكسالي هاي پي در پي، خشك شدن تالاب هامون و وزش بادهاي 120 روزه همواره در معرض طوفان هاي گردوخاك درمناطق شمالي و گردوغبار در ساير نقاط است. دراين پژوهش باتوجه به وزش باد هاي 120 روزه و نقش آن در ايجاد گردوخاك، طي دوره آماري 20 ساله از سال 1996 تا 2016 موج هاي طوفان در شمال استان و همچنين روزهاي با گردوغبار درساير نقاط استان استخراج شد، كه نشان دهنده ارتباط مستقيم و قوي بين طوفان هاي 120 روزه و گردوغبار در ساير نقاط استان است. بيشترين مقدار فراواني ماهانه طوفان در زابل و گردوغبار در ساير نقاط استان، در ايام بادهاي 120 روزه است. جهت تحليل همديدي اين شرايط براي موج هاي موردنظر نقشه هاي سطح زمين 500 هكتوپاسكال و سمت و سرعت باد سطح زمين 850 و500 هكتو پاسكال از مركز پيش بيني محيطي مركز ملي پژوهش هاي جوي NCEP/NCAR دريافت و مورد تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه وجود پرفشار بر روي درياي خزر و كم فشار حرارتي در جنوب شرق ايران عامل اصلي تشكيل باد هاي 120 روزه است و خشك شدن منابع آبي منطقه، تاثير مهمي در ايجاد طوفان هاي گردوخاك و گردوغبار در ساير مناطق اين استان دارد.