تحليل فراواني وقوع روزهاي غبارناك با دو منشاء ريزگرد و محلي در استان كردستان

پديده گردوغبار همواره يكي از بلاياي طبيعي در مناطق خشك است؛ اما به تازگي، در بخش-هاي غرب و جنوب غربي كشور، علي رغم وجود غبارات محلي، شاهد وقوع ريزگردهاي با منشاخارجي هستيم. لذا اين پژوهش با هدف بررسي و تحليل آماري فراواني وقوع ريزگردها و غبارات محلي در استان كردستان و با بهره گيري از داده هاي ديد افقي روزانه ايستگاه هاي سينوپتيك در دوره 25 ساله از 1370 تا 1394 انجام گرفت. نتايج، حاكي از غالب بودن غبارات محلي در دهه 80 و ريزگردها در دهه 90 بود. همچنين با شروع فصل گرما از ماه هاي اسفند تا مرداد ريزگردها و در ماه هاي سرد سال از شهريور تا بهمن ماه، غبارات محلي، غالب بودند. نتايج آزمون كولموگروف اسميرنوف، غير نرمال بودن توزيع داده هاي ديد سالانه و ماهانه را در سطح معناداري 95 درصد نشان داد. نتايج آزمون ناپارامتري كروسكال واليس حاكي از تفاوت معني دار آماري بين داده هاي ديد افقي روزانه، در ماه ها و سال هاي مختلف سال و در سطح معناداري صفر، در طي دوره مورد مطالعه بود. بررسي درصد فراواني كلاس هاي ديد افقي روزهاي غبارناك در مقياس سالانه حاكي از بيشتر شدن غلظت غبارها و كاهش ديد افقي در دهه 90 نسبت به دهه 80 به دليل وقوع ريزگردها بود.