تاثيرتاغ بر ساختار عمودي و افقي اكوسيستم هاي در معرض فرسايش بادي شهرستان بردسير

بررسي تغييرات ساختاري اكوسيستم ناشي از كاشت گونه هاي غيربومي يكي از مهم ترين عواملي است كه بايد در برنامه ريزي اكوسيستم هاي در معرض فرسايش باد به منظور بهره برداري پايدار از اين مناطق، در نظر گرفته شود. در اين پژوهش، ساختار قطعات اكولوژيكي و حجم پوشش گياهي در طبقات مختلف ارتفاعي، در مناطق تاغ كاري و شاهد شهرستان بردسير مورد بررسي قرار گرفتند. در هر منطقه، سه ترانسكت 50 متري در جهت باد غالب منطقه مستقر شد. طول، عرض و ارتفاع قطعات اكولوژيك محاسبه و با استفاده از روش نقطه مركز يك چهارم (PCQ) تراكم لكه هاي گياهي درختچه، بوته و علفي چندساله بررسي شد. نتايج نشان داد كه گونه تاغ با ايجاد لكه هاي بزرگ در منطقه شاخص، سطح قطعات اكولوژيكي اكوسيستم را از 06/0 به 13/0 افزايش داده است. همچنين، گونه هاي تاغ، طبقات ارتفاعي پوشش گياهي منطقه را افزايش داده اند. اين در حالي است كه گونه هاي گياهي منطقه شاهد، در دو طبقه ارتفاعي وجود داشتند؛ در حالي كه، گونه تاغ سه طبقه به طبقات ارتفاعي پوشش گياهي منطقه اضافه كرده و حجم تاج پوشش را در طبقات ارتفاعي نسبت به منطقه شاهد افزايش داده است. همچنين، آزمون t نشان داد اگرچه گونه تاغ درصد تاج پوشش لكه هاي گياهي را در منطقه به طور معني داري افزايش داده است، اما از تراكم آن ها به خصوص گونه هاي بوته اي كاسته است. نتايج اين تحقيق بيانگر تاثير مثبت تاغ بر ساختار عمودي و افقي اكوسيستم منطقه است كه كاركرد اكوسيستم را به عنوان موانع طبيعي در مقابل فرسايش بادي بهبود بخشيده است. البته ورود اين گونه غيربومي به اكوسيستم منطقه، بر تركيب گونه هاي بومي تاثير گذاشته است. لذا پيشنهاد مي شود به منظور بررسي پايداري اكوسيستم منطقه، عملكرد اين اكوسيستم با استفاده از شاخص هاي سطح خاك پايش شود.