بررسي مقدماتي رابطه بارندگي با گرد و غبار و نوع منشا آن در منطقه سرخه در استان سمنان

پديده گردوغبار از جمله معضلاتي است كه بخش هاي وسيعي از خاورميانه و از جمله ايران را تحت تاثير قرار داده است. آمارها حاكي از افزايش تعداد روزهايي است كه ميزان ذرات معلق در هوا به خصوص در برخي شهرهاي غربي ايران از حد استاندارد خود فراتر رفته است. منشا ذرات معلق ممكن است محلي يا فرامنطقه اي باشند. در مواردي كه اين ذرات منشا محلي داشته باشند اقدام براي كنترل آن ها، به مراتب راحت تر از زماني است كه حاصل فرايندهاي فرا منطقه اي و در كشورهاي همسايه واقع شده باشند. خشكسالي هاي پي در پي و فعاليت هاي نامناسب بشر عامل مهم تخريب پوشش گياهي، افزايش فرسايش بادي و توليد گردوغبار است. هدف از پژوهش حاضر بررسي ارتباط ميزان بارندگي و رطوبت در منطقه مورد مطالعه با ميزان گردوغبار است. به همين منظور از آمار بارش، گلبادهاي فصلي ايستگاه سينوپتيك سمنان، وضعيت اراضي در راستاي بادهاي غالب و همچنين روزهاي داراي گردوغبار استفاده گرديد. نتايج نشان داد كه غبارهاي بهاري منطبق با دوره مرطوب سال است و بنابراين نمي تواند منشا محلي داشته باشد ولي غبارهاي پاييزه منطبق با كاهش باران است. در طول دوره آماري، دوره هاي خشكسالي با پديده گردوغبار انطباق داشته و لذا مي توان نتيجه گرفت كه گردوغبار اين منطقه هم منشا محلي و هم منشا بيروني دارد. همچنين واقع شدن دشت هاي فقير از نظر پوشش گياهي در راستاي باد غالب از عوامل مهم در وقوع پديده گردوغبار به حساب مي آيد.