ارزيابي روند تغييرات ريزگردهاي شهر اهواز

تركيب پديده ريزگردها با ساير پديده هاي جوي همچون مه و تغيير غلظت ذرات از 100 به ده هزار ميكروگرم در مترمكعب، عامل ايجاد اختلال، و تهديدي بر سلامت عمومي و رواني شهروندان شهر اهواز و فرورفتن شهر در حالت بحراني است. پيشگيري و مقابله با آسيب هاي جدي پيدايش و تكرار چنين بحران هايي جز با دسترسي به الگوي تكراري طوفان ها، تمركز بر نقاط بحراني و نحوه ايجاد و شكل گيري اين پديده امكان پذير نيست. اين پژوهش، براساس داده هاي ايستگاه هواشناسي شهر اهواز از مناطق داخلي و خارجي توليد ريزگردها، به منظور شناخت منشا مكاني و زماني وقوع طوفان هاي شهر اهواز و ترسيم الگوي تكراري اين پديده صورت گرفته است. با اخذ داده هاي ساعتي گردوغبار براي يك بازه زماني ده ساله، از سال 2006 تا 2016 از ايستگاه هواشناسي شهر اهواز و تجزيه و تحليل آن، نتايج نشان دادكه غالبا در فصل هاي زمستان، بهار و تابستان، ريزگردها در هر دو بخش (كد 06 و 07) با يك روند افزايشي مواجه اند. اين روند در پاييز رو به كاهش نهاده و متوقف شده است. در بررسي فصلي پديده، شواهد حاكي از آن بودكه تا سال 2015 درفصل هاي زمستان، بهار و تابستان پديده گردوغبار با منشا خارجي در اهواز، سهم بيشتري را به خود اختصاص داده است؛ اين در حالي است كه در فصل پاييز (درماه هاي اكتبر، نوامبر و دسامبر) شدت ريزگردهاي داخلي در منطقه حالت عكس داشته است.